Afbeelding

Marloes Rietveld: “Ik heb nog nooit zoveel geleerd als afgelopen jaar”

25 juni 2021 om 11:22 Algemeen

Samen maken we het verschilHoe beleven Wageningers de coronatijd? Waar maken zij zich zorgen over? Wat is er wel mogelijk en waar krijgen ze energie van? Hoe helpen ze elkaar? Daarover vertellen zij op deze plek. Want samen maken we het verschil!

Tevreden kijkt Marloes Rietveld rond in de sociëteit van studentenvereniging Ceres. “Iedereen is vrolijker en de sfeer is veel beter. Er zijn nu 50 leden tegelijk welkom, maar het voelt alsof we weer met alle 800 aanwezig zijn.” Marloes is voorzitter van Ceres, president noemt de vereniging het zelf. Ze kijkt terug op een bewogen jaar. Voor Ceres, maar zeker ook voor zichzelf privé.NaïefOfficieel startte Marloes haar voorzitterschap in juni vorig jaar. In maart zou haar bestuur zich al presenteren, maar de lockdown gooide roet in het eten. “Naïef als we toen nog waren, dachten we dat we twee weken dicht moesten”, blikt Marloes terug. “Het werden echter 21/2 maand. In die tijd deden we nog bijna niets online. Maar al snel realiseerden we ons dat we de introductietijd voor de nieuwe eerstejaars niet konden doen zoals we dat al jaren gewend zijn. Dus hebben we daar een alternatief programma voor ontwikkeld. Met succes, want we kregen zelfs meer nieuwe leden dan in 2019.”


Improviseren

Vlak na de zomervakantie liepen de besmettingscijfers snel op en begrepen Marloes en haar bestuur dat ze flink moesten improviseren. “Alle draaiboeken van voorgaande besturen konden we over de schouder gooien. We hadden in september en oktober intensief contact met de gemeente, de WUR, de wijkagent en de andere studentenverenigingen om te kijken wat er nog wel kon en mocht. Maar in oktober moesten we helemaal dicht en konden we toch echt digitaal aan de slag.”


Welzijn van de leden

De grootste zorg voor Ceres was het welzijn van de eerstejaars leden. “Daar hebben we veel energie in gestoken”, legt Marloes uit. “Het is nogal wat om zo’n nieuwe fase in je leven te beginnen. Op kamers in een vreemde stad en nieuwe vrienden leren kennen. We hebben ze gebeld hoe het met hen ging en of ze de studie nog een beetje leuk vonden. Dan hoor je af en toe toch wel trieste verhalen.” Om de band met alle leden in stand te houden, organiseerde Ceres veel online activiteiten. “In de sociëteit hebben we nu een heuse studio. Van daar uit maakten we live streams. Er was een silent disco, een kookcursus, een quiz over de geschiedenis van Wageningen. Ook de mensa moest dicht, daarvoor hebben we als alternatief afhaalmaaltijden geregeld.”


Slapeloze nachten

Haar jaar als voorzitter noemt Marloes een enerverende periode. “Ik heb nog nooit zoveel geleerd als afgelopen jaar. Het heeft me enorm veel zelfvertrouwen gegeven. Ondanks tal van slapeloze nachten had ik het niet willen missen. Ik ga hier later veel profijt van hebben. Ik kon aan heel veel oud-bestuursleden advies vragen. Maar het goede antwoord krijg je nooit, omdat niemand deze situatie ooit heeft meegemaakt. We moesten het echt met zijn allen met vallen en opstaan zien te rooien. Gelukkig ben ik door het bestuur en mijn huisgenoten constant gesteund, dat was mijn sociale vangnet. Het waren al mijn vrienden, maar de vriendschap is het afgelopen jaar alleen maar hechter geworden.”


Terug naar het oude normaal

Op de vraag waar Marloes naar verlangt nu binnenkort de meeste beperkingen verdwijnen, hoeft ze niet lang na te denken. “Ik ga dolgraag weer terug naar het oude normaal. Het afgelopen jaar heb ik geleerd dat ik het met mijn studie, mijn huisgenoten en Ceres enorm naar mijn zin had. Het lijkt me heerlijk om die draad weer ouderwets op te pakken.” Wat wel gaat veranderen is dat ze na de zomer haar studie weer gaat voortzetten. “Over een kleine maand stop ik als voorzitter van Ceres. Dan start ik met mijn master Voeding en Gezondheid. Dat zal wel even gek zijn na alle ervaringen van afgelopen jaar. Maar ik heb er heel veel zin in en hopelijk gaat het ook lukken om nog een buitenlandse stage te doen.”

advertentie
advertentie