IC-arts Marijke hielp op Curaçao

Door Kees Stap

In de week na Pasen vertrok een groep Nederlandse artsen en verpleegkundigen naar Curaçao. Vanwege de grote stroom coronapatiënten was hun hulp in het ziekenhuis van groot belang. Marijke van der Steen uit Wageningen was een van hen. Nu ze weer thuis is, kijkt ze terug op een bijzonder avontuur.

Wageningen – Van der Steen is intensivist, dat is een specialist op de Intensive Care. Toen zij de kans kreeg om in Curaçao te komen helpen, hoefde ze niet lang na te denken. “Het leek me heel interessant om daar aan de slag te gaan. Ik ben jaren geleden al eens op Sint-Maarten geweest en heb vrienden en collega’s die op Curaçao gewoond en gewerkt hebben.”

In Curaçao trof Van der Steen een mooi modern ziekenhuis aan. Maar ook een crisissituatie met veel coronapatiënten. “Normaal gesproken hebben ze één IC met 16 bedden, waarvan de helft bezet is. Maar nu hadden ze drie andere afdelingen ook omgebouwd tot IC, waardoor er in totaal ruim 50 patiënten lagen. Een aantal patiënten werd overgeplaatst naar Aruba en Colombia. De eerste dagen bleven er maar patiënten komen. De reguliere zorg was afgeschaald, alleen spoedgevallen kwamen nog binnen. Het was constant improviseren en creatieve oplossingen verzinnen. Tegelijkertijd probeerden we meer orde en structuur te scheppen.”

Na een week of twee begon de stroom patiënten af te nemen. Volgens Van der Steen kwam dat door de strenge lockdown. “Die was daar veel strenger dan in Nederland. En dat in een samenleving waarin het sociale aspect juist zo belangrijk is. Ook werd er flink gevaccineerd en daar zie je nu ook de eerste resultaten van terug.”
Tijdens haar werk in Curaçao kreeg Van der Steen te maken met collega’s uit allerlei landen. “Naast de lokale mensen waren er verpleegkundigen en artsen uit landen als Amerika, Engeland, Brazilië, Spanje, Frankrijk, Colombia . Dat werken met mensen uit allerlei culturen is bijzonder. Aan de ene kant leer je veel van elkaar, maar je hebt mede door de taalbarrière ook met misverstanden te maken. Wat ik me vooraf al realiseerde is dat wij te gast waren. Ik heb mijn advies dan ook niet opgedrongen, maar steeds aan de lokale artsen gevraagd: wat kan ik doen om jou te helpen?
Toen ze na een maand weer naar Nederland ging, kreeg Van der Steen van alle kanten her verzoek om later terug te keren naar Curaçao. Of ze dat gaat doen weet ze nog niet. “Het was absoluut de moeite waard dat ik gegaan ben om te helpen. Als ik nog een keer zou gaan, zou ik graag helpen om de IC-revalidatie van coronapatiënten beter te organiseren. Maar zoals gezegd, moeten ze daar eerst zelf het initiatief voor nemen. En ik zou de lokale taal Papiamento willen leren, dat maakt de communicatie zoveel makkelijker.”