Susan Witte geeft ‘Scylla-stokje’ over

Door Dick Martens

‘Een afscheid is de deur naar de toekomst’. Een quote die zomaar van toepassing zou kunnen zijn op Susan Witte, die na ruim 22 jaar meer dan actief te zijn geweest voor de Wageningse volleybalvereniging Scylla, besloten heeft om het stokje te gaan overdragen en haar ‘Scylla-activiteiten’ te gaan beperken tot het spelen in Dames 4, haar ‘nieuwe toekomst’ dus. In Sporthal De Vlinder, daar waar ze vaak dagelijks te vinden was, blikt ze terug op ‘een fantastische tijd’.

WAGENINGEN - ,,Ik heb het altijd met heel veel plezier gedaan”, steekt Witte (59) van wal. ,,Maar ik loop de laatste tijd toch tegen wat organisatorische dingetjes aan. Het zijn wat perikelen rond de Volleybalbond, waarbij er toch een aantal zaakjes niet lopen zoals ik die eigenlijk zou willen. Dan vraag ik mij af of het komt omdat ik een beetje vastgeroest ben in mijn opinie en misschien niet open sta voor andere dingen of veranderingen. En als je je daar dan wat aan gaat ergeren, dan gaat het plezier eraf. Dat is niet de bedoeling. Ik struggelde met name over hoe het programma door de Bond wordt samengesteld. Ons Cool Move Volley, zoals het volleybal voor de mini’s, de kinderen van 6 tot 12 jaar, te boek staat is nu zo complex geworden en het behelst zoveel teams, dat we die dan het liefst allemaal tegelijk in onze hal willen laten spelen. Dat is organisatorisch het eenvoudigst. Gelukkig lukt het mij, met wat puzzelen dan vaak wel weer, maar het kost toch vaak te veel onnodige energie.” Toch wil Witte wel benadrukken, dat ze het trainen en begeleiden van de kinderen ‘op de werkvloer’, nog steeds het allerleukste vindt.

De afscheidnemende trainster is eigenlijk een geboren vrijwilligster. ,,Ik kom oorspronkelijk uit Den Haag en uit het handbalwereldje. Via een vriendinnetje kwam ik bij handbalvereniging CWP/HVL terecht en heb het zelfs nog tot Dames 1 geschopt. Maar in de ruim 20 jaar die ik daar vertoefde was ik ook trainster en bestuurslid. Toen mijn man hier in Wageningen een baan kreeg, ging ik braaf mee. In eerste instantie zocht ik naar een handbalvereniging, maar hier was alleen een studentenvereniging en zou ik naar Ede of Rhenen moeten. Maar ik wilde hier een sociaal leven opbouwen en via een foldertje dat wij in de bus kregen van destijds volleybalvereniging SKV is het volleybal geworden en gebleven. Ik heb nog altijd lol in het spelletje.” Maar ook bij haar nieuwe club werd duidelijk, dat ze niet onwelwillend tegenover vrijwilligerswerk stond en via de Jeugd Activiteiten Commissie tot coördinator van de Mini’s en trainster, werd ze zoals ze zichzelf typeerde, ‘de regelneef’ van het Cool Move Volley. Die jarenlange inspanningen leverde haar in 2019 zelfs een koninklijke onderscheiding op. ,,Daar ben ik natuurlijk hartstikke trots op, maar zeker ook op mijn werk hier bij Scylla. Toch wordt het nu tijd voor nieuw bloed. Deanne Dechering, die ook uit mijn koker komt, gaat het van mij overnemen. Ik ga met Cool Move Volley-pensioen, maar blijf nog wel lekker volleyballen bij ‘mijn’ cluppie.”

‘Ik ga, na 22 jaar, met Cool Move Volley-pensioen’