Van Vleuten koningin van Vlaanderen

Door Dick Martens

‘So good teamwork. Ten years ago!’ Dat waren de eerste woorden van Annemiek van Vleuten, nadat ze als winnares naar de overwinning van de prestigieuze klassieker De Ronde van Vlaanderen was gesoleerd. Het was de ultieme climax van een topweek voor de Wageningse wielertopper, want afgelopen woensdag sprintte ze na een bloedstollend gevecht met de Poolse Kasia Niewiadoma ook al naar de overwinning van de semiklassieker ‘Dwars door Vlaanderen. Door die twee zeges op rij, kroonde ze zich tot de absolute wielerkoningin van Vlaanderen.

‘Ik ben blij voor mijzelf, maar zeker ook voor Movistar’

‘Ik ben blij voor mijzelf, maar zeker ook voor Movistar’WAGENINGEN - De Europese kampioene, die sinds dit seizoen de kleuren verdedigt van Movistar, was na een koers van 152 kilometer als eerste aan de finish in Oudenaarde. Ze maakte het verschil op de laatste beklimming van de Paterberg. Op indrukwekkende wijze reed Van Vleuten weg uit een kopgroep van acht rensters, waarna ze de nog resterende 13 kilometer solo moest overbruggen. Maar dat deed ze met verve, de achtervolgers beten zich stuk op de weer ijzersterk opererende Wageningse. Het was voor Van Vleuten haar tweede zege in ‘De Ronde’. Ook in 2011, toen nog in het tricot van Nederland Bloeit stond ze ook al eens op de hoogste trede van het erepodium. Die zege was de opmaat van een meer dan indrukwekkende carrière, waar maar geen einde aan lijkt te komen. Ook na haar tweede zege in Vlaanderen benadrukte ze nog maar weer eens, dat haar leeftijd (inmiddels 38 jaar) geen enkele reden was om een punt te zetten achter haar wielerloopbaan. ,,Ik heb er nog zoveel plezier in, waarom zou ik dan stoppen?”. was haar nuchtere commentaar. Op de erelijst in Vlaanderen is van Vleuten de opvolgster van landgenote Chantal van den Broek-Blaak, die afgelopen najaar de overwinning greep. De sprint van de achtervolgsters werd gewonnen door Lisa Brennauer, Grace Brown werd derde.

,,Ik had hier na zoveel jaren weer op gehoopt. De koers ook al rood omcirkelt in mijn agenda. Alles viel nu op zijn plek”, aldus de winnares met een stralende lach op haar gezicht. ,,Met de ploeg gingen we al vroeg koersen om de boel op te schudden, maar op de Kanarieberg zaten we nog maar met zijn tweeën, daar was ook de nodige tegenwind en ben ik gestopt. Maar we hadden wel bewerkstelligd, dat er nu ook andere ploegen gingen rijden, dat maakte de koers ook mooi en hard, wat meestal wel in mijn voordeel is. Ik wilde vervolgens de Paterberg als eerste op, dat lukte, maar eenmaal boven moest ik nog ruim 13 kilometer. Oh, ik heb die kilometers afgeteld. Ik zat echt kapot. Ik had maar acht seconden. Eigenlijk moet je er dan snel meer van maken, zodat je uit het zicht bent. Met die lange rechte stukken was dat lastig, maar gelukkig werd ik goed gecoacht vanuit de auto. Dit is de eerste klassieke zege voor mijn ploeg Movistar, dat maakt het extra mooi. Deze overwinning gaan we dan ook uitbundig vieren. Ik ben superblij, ook voor mijn ploeg Movistar.”

^Copypoint.nl