Vijf weken werken op Quadenoord

Door Wout Schotsman

5 weken zijn voorbij; de 2 kunstwerken zijn klaar.

Het zal je maar gebeuren als kunstenaars… Je krijgt de opdracht om 5 weken te verblijven op Landgoed Quadenoord; laat je inspireren door het landschap en bouw dan een installatie, als voorproefje van de landschapskunst die 2021 te zien is in het Woest & Bijster – project. Niels van Bunningen en Marieke Sluijmer overkwam dat.

Bennekom - Roeland van de Wall Repelaer, bestuurslid van de stichting Woest & Bijster, komt ons tegemoet, als we bij de zwarte schuur zoekend rondkijken. Aan de andere kant van de weg hangt een groot spandoek met de tekst Woest en Bijster. Daar moeten we zijn dus. “Heel even geduld!”, zegt Roeland, “ Er zijn net ambtenaren van de gemeente Renkum die komen kijken hoe de vorderingen zijn van wat zij beschouwen als ook hun project.” Ja, dat hadden we al door: de gemeentes Renkum en Ede zijn enthousiaste fans van Woest & Bijster, gezien het aantal bezoekers dat dit evenement weet te trekken naar de natuurgebieden in Renkum en Ede. De vorige versie trok ruim 10.000 bezoekers; de ambitie voor 2021 is 50.000 bezoekers. De gemeentes Ede en Renkum stellen het zeer op prijs dat er dit jaar toch nog wat gebeurt in hun fraaie natuurgebieden.

Luistertoeters

Niels van Bunningen en Marieke Sluijmer werken als meester en gezel aan het project dat Artist in Residence is gaan heten. Marieke werkt bij de houtopslag annex werkplaats, terwijl Niels een heel eind verderop in het bos bezig is. Ze zit op haar hurken de binnenkant van een van haar ‘akoestische hoorns’ te bestrijken met een laag scheepslak. Ze wilde, vertelt ze, de binnenkant voorzien van blik om geluid zo sterk mogelijk te laten weerkaatsen. Dat bleek technisch lastig, dus ze koos voor scheepslak. De drie hoorns, al gauw luistertoeters genoemd, worden opgesteld bij een plekje dat haar zeer inspireerde. Daar is het geluid van wind door de bomen, van water en van de aarde. Dat geluid wil ze met de bezoekers delen.

Grafheuvel

Dieper het bos in heeft Niels een open plek in het bos gevonden. Jaren geleden zijn daar, in de buurt van een grafheuvel, bomen gekapt. Verbleekte takken en boomstronken lijken beenderen die uit de grond steken. Daar heeft hij met zijn brombakfiets zware balken naar toe gebracht en een frame voor een koepel van geconstrueerd, met ongeveer dezelfde maten als een grafheuvel. Ook in de bossen van de Jura waar hij opgroeide was hij gefascineerd door de talloze verschijnselen van leven en dood. Dat werd hier nog versterkt door de aanwezigheid van grafheuvels. Hij is beeldhouwer en gebruikt gewoonlijk steen en staal. Gezien de opdracht “geïnspireerd op en passend in het landschap” koos hij voor het vergankelijke materiaal hout. In zijn koepel waan je je in een grafheuvel en kun je nadenken over leven en dood. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren…

De beide vormen van landschapskunst kunnen tot 1 november bezocht worden.