‘Corona-crisis zette ons aan tot klussen’

Door Dick Martens

‘We hadden niet eens een echt uitgewerkt plan’

‘De Coronacrisis’, woorden die al wekenlang het nieuws beheersen. Ook de sportwereld werd hard getroffen. Ineens was er geen bedrijvigheid meer in- en rondom de sportaccommodaties en gingen ook de deuren van de diverse kantines op slot. Maar sinds 1 juli mochten sportverenigingen hun kantines en terrassen weer openen, weliswaar onder toepassing van de 1,5 meter maatregel, maar er kon weer een drankje genuttigd worden en een praatje worden gemaakt. Dat was zeker ook bij voetbalvereniging WAVV het geval, waar nadat de deur van het slot ging, de monden bij binnenkomst veelal van verbazing wijd openvielen. De reden? Een volledig opgepimpte kantine. Met dank aan een aantal vrijwilligers die tijdens de Coronacrisis de handen uit de mouwen staken en zorgden voor een fraaie metamorfose, waar afgelopen week de laatste puntjes op de i werden gezet.

WAGENINGEN - Wat direct opvalt zijn de clubkleuren, rood en groen, die verwerkt zijn in de balken en natuurlijk in de logo’s, maar ook op een metershoge foto die de wand siert achter het podium. ,,Dat is een foto uit 1948, toen WAVV nog speelde op het Gemeentelijke Sportpark, beter bekend als Lombok, aan de Asterstraat”, legt Geurt Hellegering, een van de noeste werkers, uit. ,,Een prachtige plaat. Tijdloos en dat verveelt nooit.” Hellegering stak, evenals Fred Albers, Jan Laurens, Alain Rothuis en Davey Jansen, vele uren vrijwilligerswerk in het strippen en weer verfraaien van het clubhuis. En fraai is het zeker geworden.

Hoewel de noodzaak tot verbouwen er al wel was, werd het laatste zetje, hoe vreemd dat ook mag klinken, gegeven door ‘Corona’. ,,Ja, die crisis heeft ons eigenlijk aangezet tot klussen”, aldus Ton Bongers, die naast het plafondwerk ook verantwoordelijk was voor ‘de centen’. ,,We hadden niet eens een echt plan, veel gebeurde eigenlijk ad-hoc, maar de zaken die we aanpakten moesten natuurlijk wel verantwoord gebeuren. Dat is ook wel gelukt, mede dankzij de steun van een aantal sponsoren, die ook vonden dat wij goed bezig waren en een aantal vrijwilligers die ook af en toe wat uurtjes vrijmaakten.” De club maakte in het seizoen 1989-1990 de overstap van de Nude naar Sportpark Van Ketwich Verschuur en sinds die tijd was er niet veel aan ‘het innerlijke’ veranderd. ,,In principe wilden we alleen de bar doen”, vult Albers, ‘de schilder’, aan. ,,Maar de mooiste ideeën worden, ook bij ons, spontaan geboren. Een voorbeeld is de fotocollage die boven de bar hangt. Ton had dat eens bij een club gezien, is gaan googelen en dit is het resultaat. Mooie foto’s met prominente WAVV’ers, zoals de voorzitters van de laatste jaren, maar ook bijvoorbeeld een Piet van de Weerd en Johan Peters van Ton.” Hoewel niet alles van een leien dakje ging en het ook af en toe weleens knalde tussen de klussers, overheerst de tevredenheid. ,,Ja, het resultaat mag er wezen en daar zijn we best trots op”, klinkt het in koor. De brede grijnzen spreken boekdelen.