Een burgemeester in coronatijd

Vanwege de coronacrisis heeft burgemeester Geert van Rumund zijn afscheid zeven maanden uitgesteld. Hij vertrekt nu op 1 juni 2021

“Mijn vrouw en ik waren er heel snel uit: gewoon doorgaan!”

Door Jan Boer

WAGENINGEN - Het leven in Wageningen moet -ondanks de strenge maatregelen rond het coronavirus- zoveel mogelijk gewoon door kunnen gaan. Vandaar dat Geert van Rumund positief reageerde op een verzoek van de gemeenteraad om niet op 1 november, maar later op te stappen als burgemeester. Hij staat voor honderd procent achter deze wens: “Ik voel me heel sterk verbonden met Wageningen en ik ben hier altijd met warmte bejegend. Toen het verzoek kwam, waren mijn vrouw en ik er binnen een paar zinnen uit: ik ga door tot alle ellende achter de rug is en totdat er weer de nodige rust is. Dat moet op 1 juni toch wel het geval zijn, lijkt me zo.

Het past ook in mijn wens om de stad de gelegenheid te geven om in alle rust een nieuwe burgemeester te vinden. Ik zag de uitstelprocedures hier en daar, dan komt het niet goed. Om tot een verantwoorde keus te komen moet je rustig de tijd nemen. Het is goed dat er continuïteit is. Ik weet hoeveel vraagstukken er nog aan komen. Ja, er komt zóveel op ons af, daar voel ik me verantwoordelijk voor. Ja, het zijn voor ons allemaal drukke tijden”. Momenteel heeft Van Rumund het bijzonder druk: “Ik ben verantwoordelijk voor de openbare orde en veiligheid. Mensen melden mij best wel het een en ander, dat we dan mee kunnen nemen in onze strategie van werken. Elke dag is er overleg met het crisisteam. Daarbij zijn de richtlijnen van het RIVM de rode draden door ons werk. Verder werk ik nauw samen binnen de veiligheidsregio met een groep van burgemeesters. Dat is een geweldig, goed samenwerkend team. Elke dag komt hieruit een update, ja, dat loopt tot nu toe heel goed”.

Hij is apetrots op de mensen binnen de gemeente: “Opsporingsambtenaren, politie doen het geweldig in een spannende, heftige tijd, waarbij we steeds die beroemde anderhalve meter sociale afstand naar elkaar in het oog houden. Daar moeten we jongeren en studenten af en toe wel in weten te stimuleren. We kijken bijvoorbeeld met de veiligheidsregio naar zaken als motoren op de dijk. Toeristische routes zullen we zoveel mogelijk afsluiten. We willen alles echter zoveel mogelijk met een bepaalde mildheid benaderen”. Dan in zijn eigen stadhuis: “Ja, ik neem er mijn petje voor af, ook voor hoe men hier in het stadhuis werkt, men is er erg druk mee. Goed communiceren is nu zó belangrijk. Het gaat allemaal nog wel een tijdje duren, maar we moeten het met elkaar gewoon goed volhouden! Ik denk dat dit wel gaat lukken”.

Heel mooi vindt hij, dat er links en rechts in de stad allerlei creatieve initiatieven ontstaan: “Geweldig! Wij proberen iedereen op te roepen om mee te doen! Daarbij rekenen wij op het gezonde verstand van de mensen. Ja, ik denk dat het in Wageningen supergoed verloopt”. Hij vraagt om aandacht voor de kwetsbare Wageningers: “Daar moeten we goed op letten. Veel van deze mensen hebben wij in beeld, daar zijn wij met man en macht mee aan de slag”. De burgemeester probeert zoveel mogelijk zijn normale werkritme aan te houden: “We zijn wel veel drukker dan anders, ik probeer het overzicht te behouden in een spannende tijd. Je bent nu op terreinen bezig, waar je eigenlijk nooit op bezig was, maar dat gaat goed. Wageningen was altijd al een heel sociaal en betrokken stad. Daar pluk je nu de vruchten van bij zaken als de bereidheid van mensen om dingen aan te pakken. Je ziet veel creativiteit in de kleine ruimte”.

Zelf zoekt Van Rumund ook de rust: “Door te genieten van de lente in mijn tuin, dan heb je even iets anders aan je hoofd. Ik hobby wat, ik lees heel regelmatig, dat ontspant. Maar wat ik jammer vind, is dat we de kinderen heel weinig zien. Dat is nu even niet anders”. Hij kijkt naar de Wageningse ondernemers: “Die hebben het zwaar. Daar wordt veel creativiteit uit de kast gehaald om er toch iets van te maken. Wij willen hier niet wegkijken, zullen onze stinkende best doen, maar dat geldt bijvoorbeeld ook voor sportclubs. Zo wil je iedereen steunen. We moeten dit samen oplossen. Ik zie gelukkig veel mensen meedenken om er met elkaar het beste van te maken”.

Van Rumund hoopt dat na de crisis er iets wezenlijks zal veranderen: “De solidariteit moet bestendigen. Het omkijken naar de ander moet gemeengoed worden. Dan hebben we er met elkaar veel van geleerd”.