WAVV en DIO ‘30 delen de punten

door Dick Martens

WAGENINGEN – Op Sportpark Van Ketwich Verschuur bonden de runners up in de 2^e Klasse I, WAVV en DIO ‘30, de strijd met elkaar aan. En een strijd werd het. Voetbaltechnisch viel er misschien niet zoveel te genieten, maar als er passie en strijd wordt geleverd komen de toeschouwers ook wel aan hun trekken. Dat was zeker ook de conclusie die kon worden getrokken na afloop van het duel. Zeker voor rust was er evenwicht binnen de lijnen. Echte kansen leverde dat niet op, de 0-0 stand was dan ook logisch. Na rust kozen beide ploegen voor wat meer opportunisme en gebeurde er veel meer in beide strafschopgebieden. Al heel snel leidde dat tot de openingstreffer van de gasten. Die voorsprong werd pas na een uur spelen geëgaliseerd door Roy de Ruiter, de absolute uitblinker bij de Wageningers. In de spannende slotfase, waarin WAVV het dichtst bij de winnende treffer was, werd echter niet meer gescoord en moesten beide ploegen genoegen nemen met het 1-1 gelijkspel.

Grote animator

Het duel kwam wat moeizaam op gang, omdat beide ploegen geen initiatieven namen en het spel zich vooral afspeelde tussen beide strafschopgebieden. Er waren wel wat mogelijkheden aan beide kanten, maar het enige echte doelgevaar kwam in de 44^e minuut van de voet van WAVV-middenvelder Marvin van den Born. Zijn ‘streep’, na een afgeslagen hoekschop werd door de DIO-doelman uit de kruising getikt. Na rust werd het pas echt een wedstrijd, al was de snelle DIO- voorsprong daar zeker debet aan. Grote animator op de jacht naar de gelijkmaker was WAVV-aanvaller Roy de Ruiter, die ook al eens het shirt van DIO ‘30 droeg. Verbaal, maar ook sleurend en veelvuldig van positie wisselend met zijn mede-aanvallers probeerde hij alles om in ieder geval die gelijkmaker op het scorebord te krijgen.

Fraaie gelijkmaker

Zij beloning kwam er in de 60^e minuut. Nadat hij eerst nog ‘een zweef-kopbal’ door de keeper gestopt zag worden, was de volgende poging. Vol vuur soleerde hij door de DIO-defensie om vervolgens de bal keihard in het dak van het doel ‘te hameren’(1-1). Op aangeven van diezelfde De Ruiter leek invaller Kevin van Woerkom vervolgens met zijn eerste balcontact WAVV op voorsprong te zetten, maar opnieuw toonde DIO-doelman Dennis Arnati zijn klasse. De slotfase was een stormloop op maar één goal, dat van de gasten, maar de pogingen van opnieuw De Ruiter en ook Wesley Mortier leiden niet tot doelpunten. In blessuretijd leek Mortier dan toch weer het goudhaantje te worden, maar hij kopte de bal binnen vanuit buitenspelpositie. Zo moesten beide ploegen genoegen nemen met de puntendeling. Het punt zal door DIO het meest worden gekoesterd.

‘Het is mooi geweest’

Dat dat zo was bleek wel uit de reactie van uitblinker de Ruiter. ,,Ik baal echt. Er had voor ons meer ingezeten. Wij leverden, zeker na rust, veel meer strijd en voetbalden ook beter. Maar ik baal ook van ons slappe beging voor rust. Dat mag eigenlijk niet.” Over zijn eigen optreden was de doelpuntenmaker wel tevreden. ,,Ik speelde misschien wel mijn beste wedstrijd tot nu toe. Heb mijn draai nu ook wel gevonden. Ik moest in het begin echt wel wennen, ook aan het feit dat ik op de bank moest beginnen. Gelukkig heb ik mij nu wel in de basis gespeeld en voetbal ik lekker. Ik wil dit seizoen nog een keer echt vlammen, want ik ben bezig=g aan mijn laatste voetbalkunstje. Aan het einde van het seizoen stop ik definitief. In december word ik voor de tweede keer vader en wordt het thuis natuurlijk drukker. Maar hoe gek het ook klinkt: ‘Het is mooi geweest’. Ik heb een mooi carrière gehad, bij mooie clubs gespeeld. Het zou geweldig zijn, als ik het hier bij WAVV in alle tevredenheid kan afsluiten.”