Wageningse weemoed

De toekomstplannen voor de Wageningse uiterwaarden worden ontwikkeld en liggen tegelijkertijd onder het vergrootglas. Dat laatste is niet verwonderlijk want velen voelen zich betrokken bij deze gordel van smaragd. Toch denken lang niet alle betrokkenen hetzelfde over hoe de uiterwaarden in de toekomst moeten worden gebruikt en hoe ze er gaan uitzien. Het is wel goed te bedenken dat de uiterwaarden de waterberging als belangrijkste functie hebben. De Rijn moet bij hoog water de ruimte hebben. In de toekomst waarschijnlijk nog veel meer dan nu al het geval is. Daarom moeten –of we dat nu leuk vinden of niet- de dijken versterkt worden. Aan een romantisch kronkelend maar kwetsbaar dijkje heb je even weinig als aan mooi uitzicht bij een huis dat onder water staat. Veiligheid komt echt op de eerste plaats. Ik heb meer dan 30 jaar aan de dijk gewoond en kan me de grote paniek die uitbrak toen de Wageningse dijk op breken stond nog goed herinneren. Op zo’n moment zijn bomen, struiken en lieflijke tuinhuisjes in de dijktaluds alleen nog mooi op foto’s en oude schilderijen. Voor romantisch verdrinken kiest niemand. Daarom begrijp ik ook niet goed waarom er op dit moment zoveel bomen en struiken groeien in de uiterwaarden. Na 1995 is door vele deskundigen gesteld dat het water in de uiterwaarden zo snel mogelijk moet kunnen doorstromen. Daarnaast vind ik al die bosschages niet mooi en ook dat je vanaf de dijk zoveel mogelijk de rivier moet kunnen zien. Maar ik besef dat dit een puur persoonlijke visie is.

Door Willem Straatman

Door de rivier vormen de uiterwaarden een boeiend dynamisch landschap. Het is echter een landschap dat ook in sterke mate door de mens ontwikkeld is. Zo hebben bijvoorbeeld steenfabrieken, boerenbedrijven en de scheepvaart in belangrijke mate het vaak prachtige beeld bepaald. Er is dus niets nieuws onder de zon als er veranderingen komen. Maar wees met die veranderingen wel voorzichtig. Honderden Wageningers lopen dagelijks hun rondje over de dijk. Zorg er dus voor dat die niet van de sokken gereden worden door snelfietsers die net zo hard gaan als scooters en te geobsedeerde wielrenners. Hebben die eigenlijk wel een rijbewijs? Zorg er verder voor dat honderden mensen geen last hebben van de hobby’s van enkelingen. Ook ontwikkelingen rond de havenkom moeten goed overdacht worden. Een gezellige jachthaven trekt niet alleen meer boottoeristen, maar ook veel mensen die ‘s avonds gezellig op een terrasje aan de waterkant willen zitten. Ik kan me dat heel goed voorstellen, maar hoe werkt het door naar de rustige uiterwaarden en woonbuurten in de omgeving. Tegen overlast kun je regels bedenken. Maar het grote probleem in ons land is, dat Nederlanders niet zo van regels houden. Die zijn er vooral voor anderen. Handhaven wordt dus echt een probleem. Er zijn nu al veel te weinig handhavers op de weg. Zorg dus voor plannen, waar je niet teveel nazorg van hoeft te verwachten. De uiterwaard moet op zijn gasten kunnen vertrouwen