100 jaar Universiteit

Door Willem Straatman

De universiteit bestaat dit jaar een eeuw. Nou ja...WUR en haar voorlopers, zoals de Landbouwhogeschool. Er werd een feestje voor gevierd. Zowaar zelfs in de binnenstad. Dat werd door vele Wageningers gewaardeerd. Want de universiteit behoort bij Wageningen zoals de kip bij het ei. De vraag wie er het er eerst was, behoeft niet door een advocaat te worden beantwoord. De stad bestaat ruim zes eeuwen langer dan de universiteit. De universiteit heeft in belangrijke mate aan de ontwikkeling van de plaats bijgedragen. In wetenschappelijke kringen is de naam Wageningen wereldwijd bekend. Zonder twijfel is de universiteit op wetenschappelijk gebied van wereldbelang. Maar het gaat te ver om te stellen dat Wageningen zonder de universiteit zou zijn verworden tot een stadje zonder enig aanzien. De stad stond al behoorlijk op de kaart door de ooit bloeiende tabaksindustrie, een hoog gekwalificeerd grafisch bedrijfsleven, een bekende voetbalclub en als Bevrijdingsstad. Buitendien is een deel van ons land letterlijk opgebouwd met Wageningse stenen. Wageningen staat ook voor: In een goed huis na een gezonde maaltijd in vrijheid genieten van een mooi boek of tijdschrift en een sigaartje. De aanwezigheid van studenten zorgt voor een relaxte en vaak vrolijke sfeer in de stad. Ik woon dan ook met plezier in Wageningen. Het feit dat hier vele buitenlanders studeren geeft Wageningen ook nog eens internationale allure. Op kosten van de universiteit kon iedereen tijdens het feestje genieten van worteltaart. Lekker voor de liefhebbers, maar misschien hadden veel Wageningse kinderen net zo lief een suikerspin of een gratis rondje in de draaimolen op de kermis gehad. Zo af en toe moet je ook nog wel eens lekker kunnen zondigen. Altijd het opgeheven vingertje omhoog, gaat tegen je werken. Trouwens ook op de campus en het stadhuis houdt men wel van een bitterballetje... het zijn echt niet alleen insecten en meelwormen die daar gefrituurd worden. Daarom heb niet alleen ik me verbaasd over het feit, dat het gemeentebestuur er op tegen is, dat er een McDonalds restaurant aan de Mansholtlaan wordt gevestigd. Een reden zou zijn dat dit bedrijf niet zou passen in de omgeving van de campus waar aan hoogstaande voedselontwikkeling wordt gedaan. Er zou zelfs -op basis van het goede burenprincipe- overleg over zijn gevoerd met de universiteit. De laatste keer dat ik bij McDonalds heb gegeten was ongeveer 40 jaar geleden. Ik hou er niet zo van, maar veel mensen in de wereld denken daar anders over. Net als WUR is McDonalds een internationale voedselgigant. Wellicht kun je als buren samen voor je kansen gaan. Via McDonalds Wageningen een ‘McWURmenu’ ontwikkelen bijvoorbeeld. Misschien is de gemeente toch te vroeg geweest om McDonalds een vergunning te weigeren. De stad en de universiteit hadden misschien samen met McDonalds wel een pilotproject kunnen starten om aan de fastfoodformule een nieuwe dimensie toe te voegen. Dan zet je niet alleen gezond voedsel op de kaart maar ook je eigen naam. Een ‘gezonde McDonalds’ op de campus...het zou wat zijn zeg. WUR van harte proficiat!