WSDV na 43 jaar weer winnaar Gelderse beker

WAGENINGEN - WSDV moest er 43 jaar op wachten maar mag zich nu voor de tweede keer in haar bestaan winnaar van de Jan van der Zwan Cup, of wel de Gelderse bekercompetitie noemen. In een zinderende finale bleef de Wageningse damelite in Huissen tegen VBI 2 op 4-4 steken maar toonde zich in de barrage overtuigend met 7-1 de sterkste.

Eerder moesten CTD (Arnhem), VBI 1 (Huissen) en DVV (Voorthuizen) er al aan geloven. Er werden in die vier wedstrijd in totaal acht spelers ingezet, van wie alleen kopman en topscorer Jan Groenendijk alle wedstrijden van de partij was.
In Huissen zag het er zonnig uit met op drie van de vier borden een voordelige stelling. Emiel Leijser was alleen maar op remise uit tegen Matthias de Kruijf die echter steeds overweldigender kwam te staan en wellicht de winst heeft gemist. De WSDV’er combineerde naar dam maar kon niet voorkomen dat zijn tegenstander met remise ontsnapte. Fred Ivens verraste Joost Hendriksen in de opening met een soort van wurggreep die hij echter niet kon volhouden. Na een grote afwikkeling bouwde de Ingense veteraan echter beter op maar verzuimde tot twee keer toe vermoedelijk winnend voordeel naar zich toe te trekken. Nu kon de VBI’er nog aalglad via een Coup des Contraires ontsnappen.
De derde ‘plus’-partij bezorgde WSDV wél succes. Dirk Joosten bestreed Jan Groenendijk met open vizier maar belandde na een scherpe opening van de ene zwakte in de andere waarna er geen houden meer aan was. Intussen knokte Wouter van Beek verbeten door tegen grootmeester Jos Stokkel, die om tactische redenen aan bord vier was gaan zitten. Met fraai spel forceerde hij schijnbaar vanuit het niets een winnend eindspel dat voor de nieuwe WSDV-aanwinst niet meer te houden bleek: 4-4.
Sneldammen moest de beslissing brengen waarbij WSDV door het resultaat aan het eerste bord aan een gelijkspel al genoeg had. Fred Ivens kwam beter te staan maar blunderde in het late middenspel waarna het zo waar nog remise liep. Matthias de Kruijf bracht zijn geliefkoosde omsingeling op het bord met een damcombinatie als smakelijk slot. Jan Groenendijk zette ook nu het klasseverschil met Joosten om in klinkende munt. Als kers op de taart beleefde Wouter van Beek zijn finest hour. Hij ontfutselde Stokkel een schijf en werkte vervolgens het eindspel onberispelijk af: 7-1. Waarna captain Ivens uit handen van competitieleider Erik van de Weerdhof de beker én de wisselbeker triomfantelijk omhoog mocht houden.