Stelt u zich eens voor! Een wereld zonder kunst...

Door Wout Schotsman

BENNEKOM - Het is al enige tijd druk in de fraaie expositiezaal van Villa Erica. Overal groepjes mensen, druk met elkaar in gesprek. Veelal over de schilderijen van Wouter Berns en de beelden van Tineke Thielemans, die gezamenlijk de Kijkdoos-expositie ‘Kunst met glimlach’ vormen. Dan wordt het stil. Alle aandacht gaat naar burgemeester René Verhulst en zijn echtgenote die binnen gekomen zijn en in de richting van de microfoon worden geloodst. Staat de camera van Ede TV goed? Dan is het zover. Kijkdoos-voorzitter Jan van den Hazel introduceert de burgemeester, die de expositie zal openen.

“Een wereld zonder kunst. Stelt u zich die eens een moment voor!”, begint de burgemeester. Sommige bezoekers proberen dat en kijken om zich heen. Vier kale wanden. Een kale vloer, zonder sokkels met beelden erop. Waar zou de burgemeester het dan over moeten hebben? Waren de bezoekers dan wel gekomen? De burgemeester blijkt pleit hartstochtelijk voor kunst: “De wereld zou er visueel erg karig uitzien en de mensen zouden emotioneel gezien veel armer zijn.”

Later, in de ‘historische’ keuken van Villa Erica, vertelt hij gelezen te hebben over de culturele geschiedenis van Ede, over de Adventsrevolutie in 1968, de periode dat jongeren in verzet kwamen tegen de gevestigde orde. Ede heeft veel pluspunten en scoort hoog op allerlei lijstjes, als gemeenten worden vergeleken, maar niet op dat van kunst en cultuur. Ede geeft daar altijd minder aan uit dan vergelijkbare gemeenten. Daar mag Ede best wat aan doen. Daarom juicht hij het streven naar een World Art Center toe. Kunst brengt mensen bij elkaar. Kijk maar eens hoeveel mensen naar de open atelier - routes gaan. Kunst in de openbare ruimte vindt hij ook mooi. In Goes werden muurschilderingen aangebracht, Ede heeft prachtige graffiti in tunnels. Waar kunst is, is beweging, is ontmoeten. Dat is goed voor een stad. Het is zelfs een vorm van eenzaamheidsbestrijding.

Afgezien van het feliciteren van een 100-jarige dame, is dit zijn eerste formele handeling in Bennekom. Hij komt overigens elke week in Bennekom: als hij met de mannen van Climax door Bennekom en door de Bennekomse bossen rent. Zo kwam hij onlangs voorbij de woning van Cees van der Knaap, die hij kort geleden nog bezocht had. Nu weer op zaterdag in touw? “Je moet dat niet als werk zien”, zegt hij. “Dit is genieten als je ziet hoeveel moeite mensen doen voor een plezierige samenleving.”