Achter een Wagenings gezicht: Karel Brouwer

WAGENINGEN - Je kent ze wel. Het gezicht kom je regelmatig tegen en de naam ken je waarschijnlijk ook wel. Maar wie zit er achter dat gezicht? Wie is Karel Brouwer?

Door Jan Boer

Hij is geboren in Wageningen in een gezin met vier jongens en vier meisjes. Karel Brouwer (1951) wijst naar zijn geboortegrond: “Bij restaurant De Keyser, nu ‘t Gesprek, stonden enkele huizen op een rij. Die zijn allemaal gesloopt omdat de Mansholtlaan daar moest komen. Dat was daarvoor een gewoon pad. Daarna werd er verhuisd naar het Rode Dorp (Vanenburgstraat). Daar woonde ik tot mijn veertiende, vervolgens naar de Treubstraat in de Nude en daarna op kamers.” Karel ging naar de Buurtse school (de latere Westerhofschool en de toekomstige Ireneschool). Daarna naar de lts om metaalbewerker te worden. “Dat lag me helemaal niet. Ik was toen eigenlijk mijn leven aan het opbouwen en ik wilde op die leeftijd van alles meemaken. Ik kwam veel in aanraking met studenten, dat vond ik heel interessant. Dat waren bevlogen lui!

Weet je, je moet allemaal een bepaalde bevlogenheid in je leven hebben! Dan land je vanzelf wel een keer”, aldus Karel Brouwer. Via een omweg deed Karel de MBO-opleiding IW (inrichtingswerk) en zo ging hij aan de slag met moeilijk opvoedbare jongeren met een beperking. Dat was in Driebergen.

Zijn volgende stap was het welzijnswerk in Wageningen. Hij werd er beheerder bij La Fraternité en na fusies kwam hij terecht bij Solidez. Daar werkte hij in wijkcentrum Nude en in de Pomhorst. Nu is hij gepensioneerd. Karel is gek op zijn stad: “Wageningen is voor mij altijd een dorp gebleven, maar toch heb je hier niet die benauwdheid van een dorp. Er is hier altijd veel te doen. Wat cultuur betreft is hier zóveel kwaliteit en dat in zo’n klein stadje! Dat wordt gestimuleerd door al die jonge mensen, die hier wonen. De Bevrijdingsfeesten hebben er flink aan bijgedragen, dat hier veel gebeurde.

Wageningen is een prachtige stad in een mooie omgeving. Ik hou niet van grote drukte, ik wil niet in een grote stad wonen. Wageningen is nét groot genoeg. Je bent hier niet anoniem. Ik wil niet anoniem zijn”. Rond zijn twintigste begon Brouwer met muziek: “Dat was mét studenten. Ik was de enige werkende jongere van de band. Als zanger van de band Shelter met Joost Witte en Huub van Melick trok ik door het land. Huub en Joost zijn later Toontje Lager begonnen.

In die tijd woonde ik bij Huub op kamers”. Hij was veel met geluidstechniek bezig: “Ik heb wel eens opgetreden op 5 mei in de stad. Met Joost Witte organiseerde ik ook themafeesten in ‘t Gat. Dat waren grote successen met Beatles, Stones en Elvis. Na verloop van tijd raakten de thema’s uitgeput; het ging teveel op elkaar lijken”. Hij begon ooit een bandje met Anneke Rot en Laurens van der Zee en hij richtte met Serge Evers bluesband Gazzary (tegenwoordig Double-U-Blues) op, waar hij zes jaar lid van was. Karel: “Zingen is mijn ding. Ik was overal zichtbaar in de muziekwereld. Voor mij is Jitze Kopinga altijd een inspirerende muzikant geweest”.

Karel Brouwer staat aan de vooravond van een wereldreis: “Zeer verrassend! Eigenlijk ben ik geen man van het rechte pad. Dan mis je het échte leven, dan wordt alles snel een sleur. Ik bezocht een vriend op Bali, die ik veertig jaar niet gezien had. Hoe mooi was het, dat ik daar Komang ontmoette, een lieve vrouw!! Om een heel lang verhaal kort te maken: ik ga op wereldreis en ik ga zeker langs Komang! Het is heel goed mogelijk, dat ik over een poos met haar verder ga!”