Levendige herinneringen aan Patrimonium in een boek

De woningen van de wijk Patrimonium zijn gesloopt. Ze waren een bijna een eeuw oud en voldeden niet meer aan de normen van deze tijd. Terwijl de nieuwbouw nu volop aan de gang is en bewoners al (deels) terugkeren, is er een bijzonder tijdsdocument gemaakt om de herinneringen levend te houden.

In het boek Patrimonium, over de wijk en haar bewoners blikken bewoners met persoonlijke anekdotes en verhalen terug op het leven in hún wijk. Over de Tweede Wereldoorlog, over het aan elkaar knopen van de eindjes, over de woningnood in de jaren vijftig waardoor jonggehuwden noodgedwongen bij hun ouders introkken. Over het kattenkwaad dat kinderen uithaalden, over de winkels en handel in de wijk, over de buurtactiviteiten en nog veel meer. De oudste herinneringen dateren van rond 1930. Judica Lookman sprak met bewoners, legde hun verhalen vast en verbond deze met de geschiedenis van de kleurrijke wijk. GAW ontwerp en communicatie maakte er een mooi boek van, samen met verzamelde foto’s uit fotoalbums van de bewoners.

Wat zo mooi in de verhalen naar voren komt is dat in Patrimonium de mensen elkaar kenden. Kinderen speelden samen op het Witmondplein. ‘s Zomers zaten de bewoners vaak op de stoep of in hun tuintje met elkaar te praten. De wijk was in trek om de sfeer. De oudste geïnterviewde bewoner, Albert Slotboom (101 jaar oud), beschrijft Patrimonium als de plek “waar ik het liefst van alles gewoond heb”.

Het boek is een initiatief van de projectgroep Patrimonium Vernieuwt, waarin bewoners samen met de Woningstichting, Solidez en de gemeente Wageningen plannen maakten voor de wijkvernieuwing. Het boek is te koop (€15,-) bij Kniphorst en Museum De Casteelse Poort.