Licht op Lingeland

23 oktober 2019 om 14:35

Wesp

Het zijn roerige tijden, ook in de anders zo rustige Betuwe. Maar bedachtzame, weloverwegende lieden hebben in de gemeente West Betuwe nu de touwtjes in handen, dus het komt allemaal goed. Het college is een mix van christelijk gezinde en lokale belangen vertegenwoordigende bestuurders, de nieuwe burgemeester komt eveneens uit de stal van mensen die plichtsgetrouw zijn, geen stennis maken en luisteren naar wat de overheid en de Heer je zegt.

West Betuwe is daarmee sinds dit jaar de verbindende schakel in de biblebelt geworden. Want die had nog een wit vlekje. Die belt loopt nu dwars door het land noordoostelijk, ononderbroken. Daar vind ik niets verkeerds aan, het geeft weer dat een belangrijk deel van de inwoners van deze gemeenten hun achtergrond en overtuiging laten spreken. Ook democratie.

Als door een wesp gestoken reageerde onlangs de wethouder van financiën op een opmerking in nota bene provinciale staten. West Betuwe is helemaal niet zo duur als daar werd beweerd, de gemeente krijgt voor die lokale belastingen juist veel terug zei hij, kijk maar eens naar 'een ruimhartig minimabeleid, verduurzaming van schoolgebouwen en leefbaarheidsbudgetten voor de dorpen'. Zeker, de slechte tijden zijn achter de rug, de gapende wond van slecht renderende grondaankopen de afgelopen tien jaar is aan het helen. De burgers klagen niet, ze kunnen wel een stootje hebben. De inwoners van de dorpen hebben over het algemeen een goed inkomen, de grond in de Plantage wordt weer redelijk makkelijk verkocht en bebouwd. Dat duidt op goede verwachtingen van die mensen over hun toekomst en heden. Fijn voor ze.

Maar het argument van de wethouder is mager. Er is weliswaar wat meer financiële rust en komend begrotingsjaar hoeft er geen paniekvoetbal te worden gespeeld. In die zin krijgen de inwoners wat voor hun belastinggeld. Maar in termen van voorzieningen, waar je toch snel aan denkt wanneer een financieel expert en bestuurder zoiets zegt, ontbreekt er nog heel wat. Sportclubs onderhouden hun eigen accommodaties en grote investeringen moeten ze zelf regelen. Het culturele leven speelt zich op een paar eilandjes af, de lokale overheid blijft daar verre van, voor zover ik het kan zien. Zo zijn er nog wel wat zaken te bedenken, die leuk zijn voor de mensen. Maar niet essentieel, zal het antwoord van bestuurderszijde meteen zijn. En dat was precies de redenatie de afgelopen jaren, toen menige voorziening noodzakelijkerwijs werd weggesnoeid. Soms zelfs letterlijk, kijk maar naar openbaar groen of onderhoud op de begraafplaatsen.

Is dit nu allemaal heel erg? Nee, West Betuwe gaat een mooie toekomst tegemoet, geleid door mensen met principes, die hun onderlinge meningsverschillen steeds weten bij te leggen in de wandelgangen en het seniorenberaad. Heel anders dan in de buurgemeente Buren, waar het bestuur zijn draai niet vindt en menigeen begint te kakelen over herindeling, als vlucht naarvoren en remedie voor alle kwalen. Als ze het dan maar als West Betuwe aanpakken.

Walter Post