Mireille Baart, op het strand van Ameland, op weg naar de winst van de Vuurtorentrail. Foto: Anja Brouwer.
Mireille Baart, op het strand van Ameland, op weg naar de winst van de Vuurtorentrail. Foto: Anja Brouwer. Foto: Anja Brouwer

Vuurtorentrail prooi voor atlete Baart

15 oktober 2020 om 18:51 Algemeen

Voor Pallas-’67 atlete Mireille Baart stond in het voorjaar een bijzondere marathon op haar loopkalender, maar vanwege de coronacrisis ging daar een streep door. De Wageningse hunkerde naar wedstrijden. Niet alleen om de vorm te testen, maar ook als doel om voor te trainen. Aan het begin van de zomer leek het er even op dat er in het najaar wel weer marathons konden plaatsvinden en stelde ze ten doel om nog een keer een ‘snelle’ stadsmarathon te lopen. Maar ook die werden uiteindelijk allemaal afgelast. Balen. Maar daar was ineens de Vuurtorentrail op Ameland. Die ging uiteindelijk wel door. Baart nam de boot naar het Waddeneiland en ‘kwam, liep en overwon’.

WAGENINGEN - ,,Mijn oog viel op de 60 km ultra van het Vuurtorentrail festival op Ameland”, blikt Baart terug. ,,Een mooie uitdaging om te proberen of ik ook verder kon lopen dan de marathonafstand, de 42 km. Ik vond meer informatie over het evenement en ontdekte dat er ook een zogenaamde UTL (Ultra Trail Lang) -challenge op het programma stond. In mijn enthousiasme schreef ik mij daar direct voor in. Dat betekende dat ik bij drie trails aan de start zou staan: een 6 km en een 18 km op zaterdag, gevolgd door de 60 km op zondag.” Baart startte de voorbereidingen en dat ging naar volle tevredenheid, maar naarmate de trainingsomvang toenam sloeg ook de vermoeidheid toe. ,,De Vuurtorentrail kwam steeds dichterbij en ik stelde mij de vraag of het wel zo slim was om mij voor die challenge in te schrijven. Had ik mij voor zo’n eerste keer niet beter alleen voor die 60 km kunnen inschrijven? Maar toen ik in de laatste twee weken wat gas begon terug te nemen, voelde ik mij fitter en kreeg er steeds meer zin in.”

,, De start op het strand van Hollum, vond ‘druppelsgewijs’ plaats, was zonder publiek en wij moesten bij de start een mondkapje dragen. Ik begon met de 6 km. Eerst een stuk over het strand, dan door de duinen naar de vuurtoren en vervolgens door het bos, richting de finish in Hollum. Dit ging goed, de kop was eraf. Ik nam een paar uurtjes rust, en ’s middags volgde de trail van 18 km. Die ging ook goed. Het ging zelfs sneller dan mijn bedoeling was.” Bedrust moest het medicijn worden om ook op zondag, met de 60 km op het programma, ‘fris’ aan de start te staan. ,,Maar door de adrenaline en de spanning kon ik nauwelijks slapen. Gelukkig mocht ik al om 7.30 uur starten. Tot aan zo’n 45 km ging het goed, daarna werd het echt zwaar, flink op en af er volgde nog een pittig stuk over het strand met windkracht 7 pal tegen. Maar in de slotkilometers had ik de wind in de rug. Na 6:02:20 had ik 63,9 km afgelegd en goed stuk, wist ik nog wel met een brede glimlach te finishen. Ik heb genoten, ben tevreden met het resultaat en weer een mooie ervaring rijker. De kers op de taart was, dat ik op alle afstanden de snelste dame was en de challenge overall gewonnen had.”

Dick Martens

‘Ik was op alle afstanden de snelste dame’

advertentie
advertentie