“Dankbaar werk in vol vertrouwen”

Ze heeft in 33 jaar als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand (babs) van de gemeente Wageningen 1201 of 1202 huwelijken gesloten, waaronder die van haar beide dochters. Marianne van Eijk (68) zet een punt achter haar trouwactiviteiten.

“Ik heb er een fantastische job aan gehad!”

Door Jan Boer

WAGENINGEN - “Ik ben begonnen in 1987, maar het is nu mooi geweest! Ik vind het zo fijn om geen verplichtingen meer te hebben. Nee, ik wil niet meer vastzitten in tijdschema’s en afspraken”, zegt ze. Rode draad in haar leven is altijd het vrijwilligerswerk geweest: ziekenomroep, lokale omroep, raad van de inspraak van de gemeente, sportraad, korfbalclubs. Nu is ze actief in de bewonerscommissie van seniorencomplex De Roosebrink, waar ze met echtgenoot Frits Gieltjes woont. Marianne van Eijk was indertijd betrokken bij de oprichting van de lokale omroep, de toenmalige WOS. In haar radioprogramma ‘Goeiemorgen Wageningen’ kwam iedereen langs. Daar was ook Henk Griffioen. “Hij kwam als trouwambtenaar vertellen over zijn werk. Na afloop vroeg hij of dat misschien ook iets voor mij was. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en zo werd ik in 1987 buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand, samen met Gosse Geut. Mijn eerste huwelijk was dat van een collega van Frits met haar vriend. Dat voelde vertrouwd. Ik had me goed voorbereid, maar ik was best nerveus!” blikt ze terug. Wat is haar drijfveer? “Mijn interesse in mensen. Ik wil graag weten wat mensen beweegt. Je ontwikkelt je voelsprieten, het zijn vaak diepgaande, vertrouwelijke gesprekken, waar het soms over lastige situaties gaat en waar emoties bij komen. Nee, ik wil tijdens een toespraak geen pijnlijke vergissingen maken. Ik ben ervan overtuigd, dat je alleen trouwambtenaar kunt zijn wanneer je oprechte interesse in mensen hebt. Het is niet even trouwen. Er gaat veel tijd zitten in een zorgvuldige voorbereiding. Ik ben hierin altijd mezelf geweest, ik kan niet anders!” zegt ze. Ze herinnert zich een bijzonder huwelijk: “Dat was een stel, dat niks wilde. Ik kreeg door de telefoon heel summier wat informatie, want ik wilde weten waar ik het over moest hebben. Nou, dat werd dus niks. Komt daar op de trouwdag een volle bus naar het stadhuis met aan boord ook een hoop kratten bier. Ze rolden half in de olie de bus uit! Tijdens de toespraak vlogen de opmerkingen door de trouwzaal! Het zweet brak me uit! Maar ik kon er toen nog een redelijk verhaal van maken!” Marianne heeft de huwelijksplechtigheid zich zien ontwikkelen: “Vroeger bepaalde jij als trouwambtenaar de ceremonie, nu bepaalt het bruidspaar de inhoud en daar houd je volop rekening mee, want je staat in dienst van het bruidspaar”. Het mooie van het werk vindt ze: “Het realiseren van een fijn moment voor het bruidspaar, waar ze tevreden op terugkijken”. Marianne kreeg vaak iets terug: foto’s, geboortekaartjes, telefoontjes. Na 33 mooie jaren in de trouwzaal en op andere locaties bereidt ze zich met haar Frits nu voor op een feest in 2021: dan zijn ze vijftig jaar getrouwd.