Bijzondere 28e editie Oliebollencup WAVV

door Dick Martens

WAGENINGEN - Op het lijstje ‘te koesteren tradities’ staat in Wageningen en omgeving zeker de strijd om de zogenaamde Oliebollencup, die op de eerste zondag van het jaar gespeeld wordt op het hoofdveld van WAVV. De 2020-editie was dan ook alweer de 28^e editie. Het was een wedstrijd met een bijzonder tintje.

Alleen maar WAVV’ers

Decennialang werd het duel gespeeld tussen, met alle respect, de oude glorie van thuisploeg WAVV en ‘de vedettes’ van FC Wageningen. Het tijdperk FC Wageningen eindigde in 1992 en het werd in de loop der jaren steeds lastiger om nog een representatief ‘Oud’-elftal samen te stellen. Dat was dan ook de reden, dat de FC in 2018 werd vervangen door ‘buurman’ ONA ‘53. De stadsderby, annex ‘burenstrijd’, bleek in de afgelopen twee edities een meer dan prima alternatief, maar zoals het bij buren af en toe eens voorkomt en de term ‘burenruzie’ niet zomaar uit de lucht is komen vallen, gaat het ook wel eens mis. Dat was ook de reden, dat er bij de 28^e editie van ‘de strijd’, alleen maar WAVV-spelers tegen elkaar in het strijdperk traden. Oud WAVV ging nu de strijd aan tegen spelers, waarvan de meesten ook al een beetje ‘op leeftijd’ zijn, die nog regelmatig een balletje trappen in de 7 tegen 7 competitie. ‘Oud’ was duidelijk de bovenliggende partij. Na een ruststand van 3-0, werd het uiteindelijk 5-0.

‘Het akkefietje’

Vooraf ging het even over ‘het akkefietje’, de reden waarom buurman ONA ‘53 niet binnen de lijnen verscheen. ,,We moeten dat als volwassen kerels met elkaar oplossen”, aldus WAVV-voorzitter Jan Laurens, die verder niet over de details wil ingaan. ,,Jammer dat een wedstrijd als deze, daar onder moet lijden. We hebben nog geprobeerd om oud-CHRC of oud-SDOO te laten aantreden, maar het was te kort dag om daarvoor genoeg spelers te kunnen mobiliseren. We wilden de traditie toch gewoon voortzetten, gelukkig konden we nog wel een WAVV-team, samengesteld uit spelers die bij ons op de vrijdagavond 7 tegen 7 spelen, op de been brengen. Maar ik hoop, dat we volgend jaar weer ‘gewoon’ tegen ONA kunnen spelen.”

Een feest der herkenning

Voor de spelers van Oud WAVV, zoals onder andere Chris van de Peppel, Jimmy Pruis, Michel van de Steen, Nico van Aggelen, John van de Stelt, Amir Banzadeh, Karel van Brakel en Dennis van Meerten, was het weer ‘een feest der herkenning’ en was de voetbalhumor, veelal ook aangewakkerd door coach Hampy van de Wetering, niet van de lucht. Zo haalde hij Michel van de Steen, die een voorzet prachtig op zijn borst controleerde, maar vervolgens, na ‘de vervolgactie’ die wat te hoog gegrepen bleek, onmiddellijk en onder hoongelach naar de kant. Ook spits Nico van Aggelen maakte kennis met het leedvermaak van zijn ‘voetbalvrienden’. Een poging om met een omhaal te scoren mislukte. ,,Gaat lekker hè, Zlatan?’, verwijzend naar voetballegende Zlatan Ibrahimovic, was het cynische commentaar, begeleid met het nodige hoongelach. Zo zat het duel met dergelijke op- en aanmerking, maar voor de spelers, begeleiders en publiek was het vooral plezierig genieten.

Onverwoestbare middenveld-motor

Toch waren er zeker ook technische hoogstandjes te bewonderen, want voetbal zit er bij alle spelers zeker nog in de genen. Al ging het af en toe in het ‘Walking Football-tempo’. Niet echter bij Jimmy Pruis, die jarenlang de onverwoestbare middenveld-motor bij WAVV was, maar nog altijd actief is. De 33-jarige Arnhemmer speelt momenteel bij Arnhemse Boys. ,,Ik ben nog fit en heb nog altijd plezier in het voetballen. Hoewel het momenteel bij ‘de Boys’ sportief wat minder gaat, denk ik zeker nog niet aan stoppen.” Ook in de strijd om de Oliebollencup was hij onvermoeibaar en zelfs en van de doelpuntenmakers. ,,Leuk om hier weer terug te zijn en je oude voetbalmaten weer te spreken. Ik bewaar goede herinneringen aan WAVV en kom dan ook graag deze wedstrijd spelen en oude verhalen op te halen.”

Renkums kampioen

Dat deed ook Chris van de Peppel, die na zijn jarenlange WAVV-carrière als voetballer, ook als trainer aan de slag ging. Dat deed hij onder andere bij CHRC, waar hij na afloop van vorig seizoen stopte. Hij vond het ‘genoeg en mooi geweest’ en ging meer aandacht besteden aan zijn gezin, zijn bedrijf, maar zeker ook aan zijn oogappels, zijn duiven. ,,Ik mis het trainer zijn niet. Ben wel op de achtergrond nog betrokken bij CHRC, maar dat is in een adviserende rol. Meer tijd besteed ik aan mijn duiven. En dat gaat prima, ik werd onlangs Renkums kampioen en werd tweede bij de Kring-kampioenschappen. Maar ook mijn werk slokt veel tijd op. Dus ook zonder het voetbal vermaak ik mij prima. Maar toch kijk ik jaarlijks uit naar deze wedstrijd. Zo lang ik een beetje fit ben, doe ik mee.”