Plekken van plezier bij open monumenten

De organisatoren van Open Monumentendag Wageningen kunnen opnieuw terugkijken op een geslaagde Open Monumentendag. De twintig opengestelde monumenten in de stad ontvingen een gestage stroom bezoekers, wat hier en daar zelfs tot wachtrijen leidde.

Door Jan Mars

WAGENINGEN – Deze drieëndertigste Open Monumentendag in Wageningen werd traditiegetrouw geopend op vrijdagavond, met een avondvullend programma van voordrachten, ‘columns’, en zang van het ook alweer dertigjarige koor Punt Uit. Dit keer was deze aftrap in de Junushoff; de grote zaal liep er flink vol voor. Opvallend: Open Monumentendag is voor een publiek van in grote meerderheid grijze hoofden.

Het programma zondag langs de monumenten in de stad bood veel variatie, al was voor Jacques Plafond- en drs. P-adepten de Wageningse invulling van het landelijke thema, ‘Plekken van Plezier’, misschien wat braaf. De programma bood bijvoorbeeld maar één echt café. Dat was dan weer meteen de oudste horecagelegenheid in de stad: Onder de Linden, in ieder geval sinds 1747 en daarmee ouder dan hotel De Wereld. Leo Eppink vertelde gloedvol de geschiedenis van café en omgeving, aan een aandachtig publiek met daarin een dochter van de roemruchte cafébaas Mies Quint.

Junushoff bood een kijkje achter de schermen onder leiding van de schouwburgdirecteur, waarbij men meteen de Kunstbeurs kon meenemen, ook zeer het aanzien waard. De Wilde Wereld vertoonde twee films, een uit 1956 en een uit 1963. Hartverwarmende beelden van meisjes met grote strikken, en de toneelstukjes van kleuters voor Sinterklaas, met meneer pastoor ongegeneerd een sigaar rokend tussen de vertederd toekijkende moeders. Het talrijke publiek zondag probeerde bekenden te spotten, op de films en in de zaal.

Bij Ceres was de kegelbaan te bezichtigen. Het ding stamt uit 1895 en is de oudste van de Benelux, en nog steeds in gebruik. De kegelvereniging De Omsmijters doet er wel heel voorzichtig mee, en houdt curieuze gewoontes in ere: de vereniging is voor mannen, die elkaar aanspreken met een meisjesnaam, die ze geheim houden voor de buitenwereld.

Bij de watertoren stond de hele middag een lange rij wachtenden om naar boven te kunnen. In het Stadion was het rustig bij de uitgebreide fototentoonstelling van de sterren van weleer en de fotomontages van de plannen die Stichting Boei met het complex heeft.

Een grote verrassing bood Villa Sanoer: achter de buitenplaats blijkt een enorme tuin te liggen, met klassieke beelden en fonteinen en waterpartijen. De vele tientallen bezoekers hier flaneerden ontspannen in de stralende najaarszon door het groen.