Diversiteit en afwisseling op Woetstok

Door Peter van Herpen

Het is steeds weer prachtig om te zien hoe Woetstok ieder jaar een divers en uiteenlopend publiek trekt. Uiteenlopend van piepjong tot zeer oud, en alles wat daar tussenin zit, kwamen de muziekliefhebbers naar Torckpark. Het programma bood een brede diversiteit aan muziek.

WAGENINGEN – In het middagprogramma wist Green Way vooral de jongelui te boeien. Ze dansten, ondanks de hitte van de brandende middagzon, enthousiast mee op de muziek van hun voorkeur. Ook bij Oasis zat de swing er goed in. De jonge muzikanten lieten de harde riffs, stevige solo’s en harde drumbeats horen. Ze speelden bekende nummers als ‘Don’t look back in anger’ en ‘Wonderwal’.

Bij de vertolking van Herman Brood lieten steeds meer mensen van middelbare leeftijd en ouder, hun gezicht zien. Ze konden genieten van een onvervalst stukje rock’n roll. Onder de naam Code Brood brachten zeven muzikanten een ode aan de Rock’n Roll Junkie. Michiel Peters nam de rol van Herman Brood met verve op zich. Verder viel de saxofoniste Hanneke Kolkman op met haar stevige solo’s. Van klasse was de vertolking van Anouk door Ramshackle. De groep rond zangeres Fanny Molenwijk maakte vorig jaar al indruk met de vertolking van Alanis Morissette.

In het avondprogramma viel de muzikale interpretatie op van de hardrockband AC/DC door de metal band Look What The Cat Dragged In. De eigenzinnige muzikanten zijn al enige jaren bezig om de Wageningse muziekwereld wakker te schudden. Ze noemen zichzelf “The most ‘bitchin band’ van Wageningen.” Daar levert zangeres Ana Lee Fitzinwell met haar ‘lekker eigenwijze’ optreden een wezenlijke bijdrage aan. Al eerder deden ze van zich spreken in hun altijd boeiende optredens, die teruggaan naar de stevige rockmuziek uit de jaren tachtig. Twee jaar geleden vielen ze op met hun vertolking van Bon Jovi.

Toen Ana Lee met haar muzikale vrienden het podium betrad, liet ze er geen twijfel over bestaan dat zij de vrouw was om op te letten. Ze knalde meteen los met haar lekker brutale stijltje, maar ook met een stemgeluid dat het Torckpark overdonderde. Ze deed denken aan Grace Slick van Jefferson Airplane uit de oorsprong tijden van Woodstock. Dat is nou juist het mooie van Woetstok anno 2019. Ook de jongelui die nooit het oorspronkelijke Woodstock hebben meegemaakt of toen nog niet eens geboren waren, ook zij kunnen genieten van muziek van toen en nu.

Woetstok werd afgesloten met de muziek van Doe Maar.