Schakers Wageningen slachtoffer van Arnhemse revanche

WAGENINGEN - De schakers van de SV Wageningen hebben een pijnlijke 5½-4½ nederlaag geleden tegen ASV. Vorig jaar won Wageningen nog met 9½-½ van de Arnhemmers, maar vooraf was al duidelijk dat ASV uit was op revanche. In een spannende match trokken zij ditmaal nipt aan het langste eind. Wageningen staat hierdoor na twee ronden nog steeds op de nul.

 ASV kwam met een tactische opstelling op de proppen en mikte vooral op punten op de lagere borden. Dat zij daardoor de topborden offerden, deerde hen niet omdat de Wageningse punten hier sowieso vaak vandaan komen. Ook dit keer wonnen Jan Timman en Sander van Eijk. Timman wikkelde geroutineerd af naar een toreneindspel waarin hij nog maar weer eens zijn grootmeesterlijke klasse toonde. Van Eijk beging na de opening een fout maar herstelde zich en trok de vis alsnog op het droge.

De partijen kwamen weer op gelijke hoogte door nederlagen van Arjen van Herwaarden en Kees Stap. Beiden kwamen goed uit de opening, maar in het vervolg haperde de motor. Van Herwaarden overzag pionverlies en kon dit in de rest van de partij niet meer herstellen. Stap wikkelde af naar een eindspel met een sterk paard, maar moest vervolgens met lede ogen toezien hoe zijn tegenstander hier mooi omheen kon spelen en de koning in een matnet lokte. Jeroen Franssen en Erwin Oorebeek behaalden vervolgens een remise. Franssen moest de hele partij oppassen dat hij geen pion verloor, maar deed dit bekwaam. Oorebeek leek goede kansen te hebben, maar kwam niet door de taaie verdediging van de Arnhemmer heen. David van Eekhout wist daarentegen geen verdediging te vinden tegen de koningsaanval van de tegenstander en moest de vlag strijken.
Yochanan Afek leek Wageningen weer langszij te brengen, maar in een stelling met een kwaliteit meer ging hij alsnog in de fout. Wit kon zijn loperpaar in stelling brengen en Afek moest zelfs nog oppassen dat hij niet ging verliezen. Wit kon de winst echter niet vinden en het werd alsnog remise. Nadat Bert Torn na een voor hem onkarakteristieke wilde partij in een lastig eindspel de winst nog in de wacht sleepte, lag de Wageningse hoop in de handen van Fred Jonker. Maar die hoop was al langere tijd ijdel, want Jonker had het de hele middag lastig. De tegenstander nam echter de tijd en schoof de stelling langzaam maar zeker naar winst. Een luid applaus was zijn beloning. De Arnhemmers hadden hun revanche voor vorig jaar en de Wageningers restte niets anders dan het likken van de wonden.