Schakers laten het lelijk afweten op de staartborden

WAGENINGEN - De schakers van de SV Wageningen zijn de nieuwe competitie slecht begonnen. De Wageningers, vorig jaar nog verrassend op de tweede plaats geëindigd in de Eerste Klasse, leden tegen Caïssa Eenhoorn een pijnlijke 3½-6½ nederlaag. Vooral de staartborden lieten het lelijk afweten tegen het team uit Hoorn, dat vorig jaar kampioen werd in de Tweede Klasse.

De wedstrijd was amper goed en wel begonnen toen de eerste tegenslag zich aandiende. Bert Torn, vorig jaar een van de steunpilaren van het team door ongeslagen te blijven, werd binnen anderhalf uur hardhandig van het bord gezet. De Wageningse topborden zorgden daarna nog wel voor een voorsprong. Yochanan Afek bereikte weinig uit de opening en behaalde uiteindelijk een rustige remise. Sander van Eijk speelde zoals gewoonlijk weer snel en profiteerde van de tijdnood van de tegenstander die in goede stelling plots een enorme bok schoot. Van Eijk was er als de kippen bij om te profiteren. Jan Timman toonde maar weer eens zijn grootmeesterlijke klasse aan. Waar velen dachten dat het gelijk stond, demonstreerde Timman fijntjes de kracht van het loperpaar.
Hiermee was de Wageningse koek echter wel zo’n beetje op. Erwin Oorebeek behaalde nog wel een remise in een partij waar het evenwicht nooit verbroken werd. Dat gebeurde wel bij Kees Stap en Arjen van Herwaarden. Stap bereikte na mooi manoeuvreren een stelling met een pion meer. Toen haperde de motor. Drie slechte zetten op rij zorgden voor een onverwachte en pijnlijke nederlaag. Arjen van Herwaarden leek te verliezen tot de tegenstander zich enorm vergiste door twee zetten om te draaien. In hevige tijdnood kon Van Herwaarden echter niet profiteren en verloor alsnog. Jef Verwoert verdedigde zich vier uur lang hardnekkig tegen een sterke tegenstander. Toen maakte hij alsnog een fout die een pion kostte. Het resterende eindspel werd door de tegenstander onberispelijk naar winst gevoerd. David van Eekhout dacht ook te gaan winnen in het eindspel. Een sterk paard tegen een slechte loper bood hem goede kansen. De tegenstander wist met nauwkeurig spel echter te voorkomen dat Van Eekhout binnen kon dringen en zo werd het alsnog remise. Die remise was niet weggelegd voor Fred Jonker. Hij werd geconfronteerd met een kwaliteitsoffer, de tegenstander kreeg daar enkele pionnen voor terug. Jonker probeerde met een aantal trucs compensatie te krijgen, maar ook hier volgde nauwkeurig spel van Hoornse zijde. Jonker moest uiteindelijk in zijn lot berusten.