Mechteld Lureman en Harald van Roekel maken zich grote zorgen om de vervuiling van hun tuin. (foto: Kees Stap)
Mechteld Lureman en Harald van Roekel maken zich grote zorgen om de vervuiling van hun tuin. (foto: Kees Stap) Foto: Kees Stap

Bewoners Veerstraat angstig en boos om gif in tuinen

19 september 2017 om 20:44 Algemeen

Door Kees Stap

WAGENINGEN - Het leven van de bewoners van de Veerstraat 132 tot en met 140A staat sinds anderhalve week op zijn kop. Toen kregen ze te horen dat de tuinen achter hun woningen zijn vervuild met lood en kankerverwekkende stoffen. “Wij zijn angstig, verdrietig en boos”, zeggen Mechteld Lureman en Harald van Roekel, twee van de Veerstraat-bewoners.

De woningen zijn eigendom van De Woningstichting. Toen zij een van de huurwoningen in de straat in de verkoop bracht, werden de bewoners van de overige panden gewaarschuwd door potentiële kopers dat de grond van hun tuin vervuild is. Een donderslag bij heldere hemel, zo stellen Lureman en Van Roekel. “Wij wisten van niks. Wij zijn meteen de papieren ingedoken en hebben ontdekt dat de vervuiling er al jaren zit. Begin jaren tachtig zijn de tuinen opgehoogd met puin. De gemeente, toentertijd eigenaar, heeft grondonderzoek laten doen. Van de potentiële kopers hebben we een rapport van de provincie uit 2000 gekregen, waaruit blijkt dat de bodem ernstig verontreinigd is.

We hebben zelf een saneringsrapport uit 2001 gevonden. De toenmalige bewoners zijn in 2001 op de hoogte gebracht. In 2007 zijn de woningen verkocht aan De Woningstichting. Toen wij hier kwamen wonen, is ons niks gemeld. Dat is voor ons onacceptabel.”
De bewoners maken zich grote zorgen. “Ze zeggen dat het veilig is bij normaal gebruik van de tuin. Maar wat is normaal? Ik eet al jaren pruimen en druiven uit eigen tuin. Wie zegt me dat ik daardoor geen gif in mijn lijf heb gekregen?”, zegt Van Roekel. Lureman vult aan: “Mijn dochtertje van twee laat ik niet meer in de tuin spelen. Wie weet welke rotzooi er in de tuin ligt?” De afgelopen tien jaar zijn acht mensen in de straat aan kanker overleden. “Dat kan geen toeval zijn. We maken ons grote zorgen. Hoe schadelijk is de vervuiling voor ons?”, aldus een geëmotioneerde Van Roekel. “Ik woonde hier altijd met veel plezier. Maar nu wil ik gewoon weg. Ik ben hartstikke bang”, zegt een wanhopige Lureman.


De bewoners hebben de gemeente en De Woningstichting gevraagd welke stappen er nu gezet gaan worden. Die lieten gisteren in een gezamenlijke brief weten te begrijpen dat bewoners die nog niet eerder van de verontreiniging op de hoogte waren, mogelijk geschrokken zijn en zich zorgen maken over de eventuele gevolgen voor de gezondheid. De bewoners ontvangen zo spoedig mogelijk, uiterlijk 1 oktober, een brief met uitgebreidere informatie.

advertentie
advertentie