Ik ben Wageningen gaan waarderen

In de ‘Estafette van Wageningen’ wordt iedere week een min of meer bekende Wageninger geportretteerd. Deze geeft het stokje vervolgens door aan een andere Wageninger. Deze week is Silvia Blok aan de beurt.

Naam Silvia Blok.
Geboren: Op 5 januari 1971 in Espel, Noordoostpolder. Mijn grootouders kwamen van het Groningse platteland en kregen de kans om te pionieren. Op mijn 18e verliet ik de polder en na een tussenjaar in Israël, ging ik een opleiding volgen in Deventer. Op mijn 23e ben ik in Wageningen gaan studeren.
Woonplaats: Als student ben ik in Wageningen terecht gekomen, in een meidenhuis boven meubelzaak Matser in de Hoogstraat. Ik kende Wageningen toen nog niet, maar ben het echt gaan waarderen in de loop der jaren, vooral om de omgeving! Als student ging ik regelmatig zwemmen in de Rijn (tussen de koeien!), wandelen in de uiterwaarden en later, met en zonder kinderen ging ik vaak even een ‘rondje pontjes’ doen.
Verliefd, verloofd, getrouwd, kinderen: Een LAT-relatie. Samen met mijn partner John hebben we zes kinderen: vier jongens en twee meiden. De jongste is net 2 en de oudste 16.
Dieren: Vier reuze-konijnen.
Hobby’s: Reizen (al komt het daar de laatste tijd veel te weinig van), zwemmen, wandelen en activiteiten ondernemen met de kinderen.
Opleiding: Wageningen University.
Huidige beroep: Ik houd me bezig met de arbeidsmarkt van de afgestudeerden van Wageningen University. Ik zet enquêtes uit, analyseer gegevens, enzovoort.
Wat vind je leuk aan dit werk: De combinatie van gegevens-analyse en bezig zijn met/voor mensen vind ik boeiend.
En waarom dan specifiek arbeidsmarkt? Van kinds af aan heb ik al gewerkt, in allerlei baantjes en functies. Ik startte met tulpen koppen toen ik 8 jaar was. Ook tijdens de middelbare school en het studeren aan het HBO heb ik veel (bij)baantjes gehad. In Wageningen wilde ik wat anders naast de studie, en zo kwam ik terecht bij een arbeidsbemiddelingsbureautje gerund door Wageningse studenten. Dit baantje werd een opstapje naar mijn eerste baan bij de alumnivereniging KLV.
Favoriete krant: NRC, lekker lezen met een grote pot thee.
Favoriete vakantieadres: Niet één adres, maar juist zonder adres. Mijn favoriete vakantie bestaat uit trekken en kamperen. De ultieme vrijheid, maar fysiek soms wel zwaar, uitrusten is er niet bij!
Slecht in: Niets doen.
Goed in: Inleven in allerlei type mensen en situaties, analyseren, schrijven.
Lelijkste plekje in Wageningen: Ik ben geen fan van de Rooseveltweg. Wageningen kent zo veel mooie plekken, maar die flats vind ik zo eentonig.
Mooiste plekje in Wageningen: Eén mooi plekje? Ik ken zo veel mooie plekken! Wageningen heeft heel veel groen, en dat vind ik mooi, het is niet zo ‘aangeharkt’. De entree, bijvoorbeeld vanaf Renkum is al mooi, en dan de dijk met het zicht op de uiterwaarden, dat is toch prachtig? Maar ook het binnenveld richting Rhenen of de campus in Wageningen. Ook in de stad zelf zijn veel mooie plekjes te vinden.

Estafettestokje gaat naar: Antoinette Heij.
Omdat: Zij net zo kan genieten van al het groen in onze woonomgeving.