‘De Muur’ weer de scherprechter

Bouke Gerritsma geniet op zijn thuisparcours

WAGENINGEN Twee jaar lang bleef de Wageningse Wielermuur, de klim vanaf de Veerweg naar de Westbergweg, verstoken van wielrenners die streden om de felbegeerde prijzen en zich bedwinger en misschien wel winnaar van ‘De Muur’ mochten noemen. Maar de 35e editie werd en mocht wel weer verreden worden. Het werd weer een ouderwetse dag vol wielerplezier, maar ook een waar echt afgezien moest worden. De scherprechter? Natuurlijk weer: ‘De Muur!’

Dick Martens

Afzien was het zeker ook voor de ruim 130 renners die het slotstuk van de meer dan geslaagde wielerdag vormden, de categorie Elite, Beloften en Amateurs. Maar voor zij de Muur konden gaan aanvallen waren er al vele klimkilometers overwonnen. Nadat Wageningens burgemeester Floor Vermeulen, daartoe het startschot had gegeven, was het eerst de beurt aan de tijdrijders, de renners in de sportklasse, de vrouwen met Deborah Veerman, na een vlammende sprint, als winnares en een dikke bandenrace, waarin de jeugd liet zien, dat het met het Wageningse wielertalent goed zit en de opvolgers van Mathieu van der Poel en de lokale wielerheldin, Annemiek van Vleuten, eraan komen.

Maar ook de wielerapotheose, de laatste koers, werd een spektakel die de toeschouwers van start tot finish bleef boeien. Vanaf de start was het Bouke Gerritsma, die deel uitmaakt van het regionale Dutch Food Valley Cycling Team (DFVCT), die er als een speer vandoor ging. Niet dat hij direct de illusie had om de hel koers op kop te willen blijven rijden, maar het was meer het inlossen van een belofte. ,,Mijn ouderlijk huis staat aan de Veerweg, dus direct aan het parcours”, legt hij uit. ,,Ik had mijn familie beloofd, dat als ik vooraan mocht starten ik er volle bak in zou vliegen om te proberen als koploper langs ‘ons’ huis te komen, waar vrienden en familie mij aanmoedigden. Dat lukte, maar dat tempo kon ik natuurlijk geen 36 ronden volhouden. Er reed vervolgens een kopgroep van vier weg, waaronder Patrick Bos en Joost van der Bosch uit ons team. Ik kon aansluiten in het achtervolgend pelotonnetje van een man of twintig.” Ook in die positie ontbrak het niet aan aanmoedigingen voor de Wageninger. Die kwamen op De Muur van zijn vriendin Paulien Verhaar, waarmee hij samenwoont in Heerenveen. Verhaar is een Nederlands schaatstalent met de ambitie om prof te gaan worden. Ze maakt nu voor het derde jaar deel uit van Team Frysk, waarmee ze veelvuldig traint in ijsstadion Thialf, vlak bij hun huis. ,,Ik wilde Bouke ook zien klimmen, daarom zit ik nu even hier. Hij is niet echt een klimmer, maar komt best goed mee. Het was leuk, dat hij er in het begin ‘een showtje’ van maakte. Hij wilde zijn thuispubliek en de familie even wat spektakel geven en dat lukte ook.” Winnen niet, die eer was weggelegd voor Roy Hoogendoorn. Gerritsma eindigde moe, maar voldaan, in het achtervolgende peloton. ,,Het was echt heel zwaar, maar ik heb goed mee kunnen koersen. Elke keer wordt die Muur zwaarder, maar uitrijden was mijn doel. Daar hebben dat 36 keer aanmoedigen bij ons huis zeker toe bijgedragen. Dat gaf mij de boost die ik nodig had.”