Johan Derksen, samen met de auteurs van zijn biografie: DERKSEN, Antoinette Scheulderman en Michel van Egmond.
Johan Derksen, samen met de auteurs van zijn biografie: DERKSEN, Antoinette Scheulderman en Michel van Egmond. Foto: Dick Martens

‘Ik scoorde wel tegen FC Wageningen’

2 juni 2021 om 09:05 Algemeen

Door Dick Martens

Als de naam Johan Derksen in een gesprek valt, zijn de meningen over de besnorde voetbalanalist veelal verdeeld. Je mag hem of je mag hem niet, zwart-wit dus. Het is dan ook niet verbazingwekkend, dat hij ook als zodanig en met de even kenmerkende sigaar, staat afgebeeld op de cover van zijn onlangs verschenen biografie: DERKSEN. Een biografie, die voor hij verscheen de tongen al losmaakte. Na zijn optreden, samen met de auteurs Michel van Egmond en zijn partner Antoinette Scheulderman bij de talkshow van Beau van Erven Dorens, verscheen hij zaterdagmiddag bij boekhandel Donner in Rotterdam voor een eerste signeersessie. Maar voor de eerste handtekeningen werden gezet nam hij even tijd voor wat ‘Heterense- en Wageningse herinneringen’.

ROTTERDAM - Eindelijk staat de zon weer aan de hemel. Dat is ook in Rotterdam goed te merken, de terrassen zitten vol, maar ook het kooplustige publiek is er weer massaal op uitgetrokken. Er vormen zich lange wachtrijen voor de populaire winkelketens, waarbij kledinggigant Primark de onbetwiste koploper is. Maar een goede tweede is boekhandel Donner, waar zich ook een fraai ‘mensenlint’ heeft gevormd. Allen kijken verlangend uit naar hun ontmoeting met Derksen en de handtekeningen van de hoofdpersoon en het auteurs-duo in ‘hun’ biografie. ,,Het moet niet gekker worden”, lacht de hoofdpersoon als hij de hal van de boekhandel betreedt en daar ook de auteurs ontmoet. ,,En allemaal voor ‘dat boekie’?”

‘Ik kocht in Wageningen ook wel eens sigaren bij mevrouw Heij’

Derksen zag op 31 januari 1949 in Heteren het levenslicht. ,,Daar woonde ik ruim 12 jaar en voetbalde bij SDOO, waar Selis Drost de vader van Epy Drost mijn eerste trainer was. Op zondagmiddag gingen we vaak naar FC Wageningen.” Toch lag Derksens voetballiefde meer in Nijmegen, bij NEC. ,,Maar samen met Jan van Eijk, oud- speler en trainer van FC Wageningen, ging ik toch ook regelmatig naar de Berg. We stonden dan achter het doel van Joop ten Klooster, een beetje een showkeeper. Maar ik zag er ook spelers als een Tonny van de Weerd, André Leander en Puck Eliazer spelen.” Nadat Derksen naar het Noorden van Nederland verhuisde, keerde hij toch weer enige malen terug op de Berg, maar nu als speler. ,,Met Go Ahead, Cambuur, Veendam en Haarlem. Leuk, omdat er dan ook vrienden uit Heteren kwamen kijken. Maar ook het stadion was nog echt authentiek en ik scoorde mijn enige eredivisiegoal tegen Wageningen. Dat was op 31 januari 1975, in- en met Haarlem en ook nog eens met mijn rechterbeen. Ik raakte de bal verkeerd, maar hij vloog wel stijf in de kruising. Het seizoen was er verder een om snel te vergeten, ja ook voor Wageningen, want ‘we’ degradeerden beiden naar de eerste divisie. Mooie tijden, mooie herinneringen aan een mooie traditieclub, waar ook nog eens in een fraai groen-wit gestreept shirt werd gespeeld. Ik vergeet nog te zeggen, dat ik later nog wel eens sigaren kocht bij mevrouw Heij.” Meer tijd voor mijmeringen is er niet, er moet gesigneerd worden, urenlang.”

advertentie
advertentie