“Jaap Meurs was mijn bluesbrother”

Door Jan Boer

Op 11 november is Jaap Meurs (69) na een kort ziekbed overleden. Jaap was een grootheid in de Wageningse muziekwereld en ver daarbuiten. De bluesmuziek was zijn lust en zijn leven, waarin hij onafscheidelijk optrok met zijn grote vriend en bluesmaat Ben van der Swaluw. Samen organiseerden ze veel bluesevenementen.

WAGENINGEN - Samen met Ben heeft Jaap Meurs veel activiteiten ontwikkeld rond de bluesmuziek. Zelf vond hij zijn weg als zanger, altijd getooid met een grote hoed, bij verschillende bluesorkesten, waarvan hij zelf steeds de inspirator was. Ben van der Swaluw mist zijn maat enorm. Het emotioneert hem: “Ik mis hem verschrikkelijk. Ach ja, Jaap en ik kennen elkaar al vanaf de beginjaren zestig. We waren jochies, die bij elkaar in de buurt woonden en die samen voetbalden in de Van Uvenweg. Toen we achttien waren kwamen we vaak voor de gezelligheid met een groep anderen bij het NBM busstation aan de Stadsbrink. Jaap ging in die tijd met een groep op vakantie naar Spanje en hij vroeg mij om mee te gaan. Vanaf dat moment is onze vriendschap ontstaan”. Ben omschrijft zijn vriend: “Met Jaap kon je onmogelijk ruzie krijgen, hij hield absoluut niet van gedoe. Daarin verschillen wij niet. Hij was een warm, vrolijk, open mens met oprechte aandacht voor iedereen. Een no nonsense, lieve man. Met zijn vrouw Dinie vormde hij een geweldige twee-eenheid. Een man met een grote levenslust, heel positief. Ja, een echte vriend. Wij kenden elkaar van haver tot gort. Ik weet bijna alles van hem, zoals hij alles van mij wist”. Ben en Jaap waren allebei bluesliefhebbers: “We hebben dezelfde smaak. Hij hield van de zang, ik van de gitaar. Nee, ik speel geen instrument. Jaap was al vanaf zijn zestiende actief in de muziek met de band Blue Turns To Grey, samen met Eef Albers, Gerard van de Bovenkamp, zijn grote vriend Wouter Veltman, Evert Vermeer en Cees Bijneman. Hij noemde deze band de ouwelullenband”. Zijn eerste serieuze band was de Fake Brothers Blues Band. Hij opende steevast met “Mister Blues is coming into town”. Zijn volgende band was Mosquito, daarna richtte hij Big Jake and the Two Timers op, waarna hij weer uitkwam bij de band Fake Brothers mer Arie-Jan Folkerts, Dik Jansen, Thomas Vermeer en René Blankestijn. In mei trad hij daarmee voor het laatst op.

Bluesclub XXL

Meurs en Van der Swaluw bezochten overal bluesfestiviteiten. “Het mooiste hier was de Bluesestafette in muziekcentrum Vredenburg in Utrecht. Daar kwamen we regelmatig en we zagen daar steeds weer dezelfde mensen. Daar kregen we het idee om zelf ook een bluesclub in Wageningen te beginnen en met succes. Dat werd Bluesclub XXL in het toenmalige café XL in de Riemsdijkstraat. Later gingen we naar café Loburg en nu zitten we in De Patio aan de Vadaring. De bluesclub is een vaste waarde in de stad. We hebben zo’n 450 leden. Bluesclub XXL bestaat inmiddels negentien jaar”. Ook hebben Jaap en Ben een aantal jaren hun schouders onder de Wageningse Blueskroegentocht gezet. Jaap Meurs heeft er ruim vijfentwintig jaar voor gezorgd, dat er tijdens het Bevrijdingsfestival op 5 mei een volwaardig en gevarieerd bluesplein in Wageningen was op het Beuningplein. Ben van der Swaluw: “Ik zou het een heel mooi gebaar vinden wanneer Jaap hier postuum alsnog een lintje voor krijgt. Man, wat heeft hij daar veel voor gedaan, dat was echt zijn ding! Hij regelde alles. Ik ondersteunde hem hierin. hielp hem hier wat bij. Hij zette er de mooiste bands neer, onder meer Cuby + Blizzards”. Toen Ben onlangs nog bij zijn zieke vriend op bezoek was, zei. Jaap: “Ben, jullie moeten gewoon goed doorgaan!” Dat gaan we doen! Maar het zal moeilijk zijn zonder hem”. En dus wordt er naar de toekomst gekeken. Bluesclub XXL gaat verder met de volgende namen: Ben van der Swaluw, Dick Meijer, Ed Buiskool, ondersteund door Marcel, Jos, Ellynoor en Rianne. Ben van der Swaluw: “Wanneer alle ellende van corona achter de rug is, komt er een groot Jaap Meurs Memorial, waarvoor zich inmiddels al meer dan dertig bluesmuzikanten hebben aangemeld. Nee, Jaap wordt niet vergeten, hij heeft zijn stempel onuitwisbaar op de Wageningse muziekwereld gezet”. Ben kijkt terug naar de vele momenten die ze samen hadden: “Zo zijn we op reis geweest naar de Verenigde Staten. Daar heeft hij gezongen in een Amerikaanse bluesband. Ook trad hij op met zijn band in Zwitserland, Frankrijk, België en Duitsland”.

“Na de corona-ellende komt er een mooie Jaap Meurs Memorial”