“Schaken is een universele taal om contact te maken”

Tussen het wedstrijdgerichte schaken door, zet een aantal enthousiastelingen van de Schaakvereniging Wageningen zich in voor het schaken met asielzoekers. Ze doen dat tweewekelijks op de maandagavond in de Leemkuil aan de Keijenbergseweg. Het is een activiteit die succesvol is. Zowel kinderen als volwassenen schuiven graag aan.

WAGENINGEN - “De afgelopen maanden hebben we goede avonden en mooie ontmoetingen gehad”, zegt coördinator Marijn Verweij. “Het leuke aan deze activiteit is dat het een eenvoudig moment van ontspanning voor de bewoners biedt en tegelijkertijd een laagdrempelige wijze is om contact met hen te maken. We proberen vanuit de vereniging minimaal met twee mensen aanwezig te zijn en dan gaan we van 20.00 tot 22.00 uur met de asielzoekers schaken. We zijn ook een paar keer op de locatie op de Bosrandweg langs gegaan. Een paar asielzoekers hebben inmiddels al meegespeeld op onze clubavond, waar ze van harte welkom zijn. Wij zorgen dat ze gehaald en gebracht worden en de deelnemers hebben vervolgens een gezellige avond, waar ze eens een keer iets anders te doen hebben dan op de Leemkuil.”

Richard Christiaans is een van de schakers die regelmatig op bezoek gaat in de Leemkuil: “Vorige week hadden we een uitstekende schaakhappening met enthousiaste deelnemers en veel omstanders. Ik heb ook nog een mini-simultaan gegeven. Verschillende deelnemers vonden tien uur ‘s avonds veel te vroeg om te stoppen en zij wilden graag doorgaan. ‘Stay, stay, stay ...’ was de kreet. Wat mij dit keer bijzonder opviel was hoe sterk deze activiteit gewaardeerd wordt. Met name natuurlijk door de schakende asielzoekers, maar ook het personeel van het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) is er erg blij mee. Over veertien dagen heb ik al weer twee uitdagers!”

Ook Leendert van der Waal beleeft veel plezier aan de schaaklessen. “We lossen de wereldproblemen er niet mee op. Maar toch is dit kleine schaakprojectje heel waardevol. Ik zelf heb aan de meeste schaakavonden mooie herinneringen. Soms is het schaken ondergeschikt aan de situatie van het moment. Maar meestal heb ik met veel plezier geschaakt. Met Turken, Syriërs, Afghanen, Oeigoeren en Eritreeërs. En ik vermoed sterk dat het plezier wederzijds was. Zo’n ‘eenvoudig’ spelletje als schaken blijkt toch een universele taal waarmee je gemakkelijk contact kunt maken. Al is het maar voor één keer.”