Annemiek van Vleuten voor de derde keer verkozen tot ‘Wielrenster van het Jaar’

WAGENINGEN Annemiek van Vleuten heeft voor de derde keer in haar carrière de Keetie van Oosten-Hage Trofee gewonnen. In het afgelopen wielerjaar veroverde de Wageningse onder meer de gouden medaille in de tijdrit van de Olympische Spelen in Tokyo. In de wegwedstrijd finishte ze als tweede. Momenteel verblijft ze voor een lange trainingsstage in Colmbia, waar ze inmiddels goed herstelde van de gevolgen van haar valpartij eind oktober in de klassieker Parijs Roubaix. De 39-jarige renster van Movistar brak toen haar bekken op twee plaatsen en haar schouder.

Dick Martens

Steun en toeverlaat Vanwege de coronamaatregelen ging het wielergala in Den Bosch, waar de prijzen traditiegetrouw worden uitgereikt, niet door. Van Vleuten was uiteraard blij verrast met de erkenning. ,,Toen ik begon met wielrennen had ik nooit gedacht deze prijs te winnen, maar dit is nu de derde keer. Superleuk! En een mooie reminder aan 2021”, aldus Van Vleuten, die vanuit Colombia, tijdens een koffiestop, meekeek naar het moment, dat haar buren (’zij zijn mijn steun en toeverlaat’) Jantine en Marcel in Nederland de prijs kregen overhand. ,, Natuurlijk was Tokio het hoogtepunt omdat het supergaaf was om dat project winnend af te ronden, maar de Ronde van Vlaanderen winnen was ook heel speciaal. Eigenlijk het hele jaar wel, want ik heb er zo van genoten. Ik heb hard getraind, maar nooit het gevoel gehad dat ik mezelf uitkneep. Ik heb altijd heel veel plezier en energie gehad, daar ben ik blij mee. Dan zijn de resultaten de kers op de taart, maar ook zonder die goede prestaties was ik een blij mens geweest. Ik ben zo blij dat ik kan genieten van mijn fietsleven.” 

Zonder krukken Van Vleuten ging nog wel met krukken richting Colombia, maar het herstel vorderde dermate gestaag, dat ze er niet meer van afhankelijk is. ,,Ik loop hier weer rond zonder krukken en kan ook weer trainen zoals ik altijd deed. Ik kan dan ook wel zeggen, dat ik hersteld ben. Dus de krukken gaan straks wel weer mee terug, maar ik hoef ze niet meer te gebruiken.”