Eigen inzet, da’s het verschil

WAGENINGEN Nieuwe Nederlanders, in dit geval nieuwe Wageningers. Mensen, die vanuit het buitenland naar Wageningen zijn gekomen en hier hun leven verder inhoud willen geven, voornamelijk omdat zij om de een of andere reden hun vaderland moesten ontvluchten. 

“De hele wereld is hier bij elkaar in één stad!”

Jan Boer

In deze serie ‘Eigen inzet maakt het verschil’ vertellen zij hoe zij hun plek in Wageningen hopen te vinden en hoe ze op de een of andere manier hun steentje aan de Wageningse samenleving bij willen dragen. Vandaag een portret van Salman Roshan, afkomstig uit Afghanistan. Als puber werd hij gedwongen om zijn geboorteland onmiddellijk te ontvluchten. “Met geld kun je in Afghanistan alles regelen. Ik zag een steenrijke, belangrijke man steeds dingen doen, die absoluut niet konden. Ik vertelde dat door aan anderen en al gauw kwam hij erachter, dat het van mij kwam”. Het had voor Salman ingrijpende gevolgen. 

Het gezin van Salman kwam hierdoor in de grootst mogelijke problemen en dat in een land waar het al niet zo gemakkelijk loopt. Salman: “We waren bang dat er iets met ons zou gebeuren, daar was geen twijfel over mogelijk. Daarom vluchtten we met elkaar naar Iran, waarna ik drie jaar later in 2013 in Nederland terecht kwam als enige van ons gezin. Ik was er eenzaam, vond het zwaar, ik was angstig, begreep de taal niet. Ik kwam in het asielzoekerscentrum terecht, waar ik positieve herinneringen aan heb”. Salman werkte in Afghanistan samen met zijn moeder, die kleermaker was, een passie die hij nu in Wageningen professioneel beoefent. “Toen ik in Nederland was ging ik naar school, maakte veel contact met anderen. Ik wilde heel graag hier blijven. Ik heb de internationale schakelklas in Maastricht gedaan, vond een studio, heb in de horeca gewerkt en ik volgde een sportopleiding bij het CIOS”. 

KLEDING Hij werkte in een kledingatelier en sportte veel. Sinds juli van dit jaar woont Salman Roshan in Wageningen. Hij werkt in De Gouden Schaar, de zaak waar je kleding kunt laten herstellen. “Ik ben hier terecht gekomen via de tip van een vriend uit Rhenen. Ik mis mijn moeder enorm, ze zou trots op me zijn, maar het is voor haar onmogelijk om hier te komen. We skypen bijna dagelijks met elkaar”. Salman kijkt vooruit: “Mijn toekomst ligt echt in de kleding, mijn passie! Heel vaak droom ik ervan om een eigen kledinglijn te ontwikkelen, want ik vind het fijn om mensen heel mooi en tevreden te maken. Ja, in Wageningen voel ik me helemaal vrij en veilig. Je kunt hier zeggen wat je wilt, wat absoluut niet kon in Afghanistan. Het grote verschil met daar is: hier kun je zeggen en doen wat je wilt. Ik wil hier in Wageningen een goed mens zijn, dat zich nuttig kan maken voor de samenleving. Dan vind ik ook heel mooi het internationale karakter van deze stad. De hele wereld is hier bij elkaar in één stad!” Salman gunt iedereen een goed, vrij en actief leven: “Ik ben óók een mens, we zijn allemaal overal gelijk. Helaas heb ik niet het geluk gehad om hier geboren te worden..!”