Jan Groenendijk prolongeert NK-titel

WAGENINGEN ,,Ik moet eerst naar mijn moeder”. Een blije, maar zichtbaar vermoeide Jan Groenendijk ontworstelde zich na het behalen van de Nationale damtitel aan de kluwen van enthousiaste WSDV-ploeggenoten, mede-deelnemers, vrienden en damliefhebbers aan het NK die hem met de zojuist behaalde titel wilden feliciteren, op zoek naar zijn moeder. Halverwege de gang van het Wageningse Fletcher Hotel De Wageningsche Berg, waar vanaf 3 januari om de titel werd gestreden, vonden zij elkaar. De omarming was hartverwarmend. Vervolgens werd de 24-jarige thuisfavoriet bedolven onder felicitaties en loftuitingen en mocht hij het podium beklimmen waar hij door KNDB-voorzitter Frans de Jonge werd gehuldigd. 

 ’Het was een bizarre dag. Ongelofelijk, dat het nog is gelukt’

Dick Martens

De laatste NK-dag begon voor Groenendijk nog redelijk ontspannen met een ontmoeting en een geanimeerd gesprek met Wageningens burgemeester Floor Vermeulen. Maar daarna ging de focus op het presteren in de laatste speelronde. Het werd een heroïsch duel met collega-grootmeester Wouter Sipma. Beide wereldtoppers gingen er vol in. Na een briljante zet (36. 28-22!!) leek Groenendijk rechtstreeks op de winst af te stevenen, maar Sipma verweerde zich vindingrijk. Terwijl Baljakin twee uur lang tussen hoop en vrees verkeerde balanceerde Groenendijk tussen winst en remise. In wederzijdse razende tijdnood kwam een remise-eindspel op het bord waarin Groenendijk met de moed der wanhoop maar even door ging en onverwacht nog succes had met een giftige finesse. Daarmee was het toernooi voor de thuisfavoriet nog niet ten einde, want voor de uiteindelijke titelwinst was een barrage met Alexander Baljakin noodzakelijk. Maar daarin toonde Groenendijk zijn ware klasse en onverstoorbaarheid. Hij was heer en meester en zette beide partijen naar zijn hand. ,,Echt een bizarre dag”, verzuchtte de winnaar. ,,Ongelofelijk dat het nog is gelukt. In het eindspel tegen Wouter (Sipma, DM) zat ik er echt even doorheen. Gelukkig zag ik nog ‘een paar trucjes’ en besloot daarom de partij nog maar even door te zetten. Toen wist ik wel dat ik in de barrage best een grote kans op de winst had. Of ik de verdiende kampioen ben? Ik denk van wel. Baljakin speelde goed, maar ik ook en in de barrage was ik beter”, vatte Groenendijk zijn prestaties van de afgelopen 10 dagen toch wel wat (te) bescheiden samen.

Europees kampioen, nu ook weer de Nederlandse titel en dan is ‘het bruggetje’ richting de wereldtitel, die in het najaar op Curaçao op het programma staat, snel gemaakt. Wat te snel volgens Groenendijk. ,,Veel mensen verwachten die van mij, maar ik zie mezelf niet als de favoriet. Ik daar weer zeker weer goed gaan spelen, dat lijkt mij logisch. Gaat mij dat lukken, of misschien nog wel een niveautje hoger, dan de afgelopen dagen, dan behoor ik tot de kanshebbers. We gaan het zien. Nu eerst wat rust, ik ben echt ‘helemaal kapot’, echt doodmoe. Maar zeker blij met deze ‘Wageningse’ titel, want dat geeft de winst toch ook nog een mooi en extra leuk tintje.”