Stadsderby prooi voor WAVV

WAGENINGEN Een stadsderby speelt zich vaak af in een mix van vuurwerk binnen en buiten de lijnen, emoties, soms wat opstootjes, oh’s en ah’s en de nodige doelpunten. Daarvoor waren de vele toeschouwers waarschijnlijk ook naar Sportpark de Zoom gekomen om daar getuige te zijn van dat alles, maar de uitvoerenden, de teams van thuisclub SKV en het bezoekende WAVV, schotelden hen een cocktail van afwachten, nervositeit, praktisch geen kansen en weinig emotie voor. Kortom een typische ‘0-0 wedstrijd’. Maar in extremis was het WAVV spits Davey Jansen die alle kenmerkende elementen met zijn doelpunt weer deed oplaaien. De stadsderby kreeg toch nog een niet meer verwachte winnaar: WAVV.

WAVV-spits Davey Jansen is, in extremis, ‘de gevierde held’

Dick Martens

,,Dat zijn de mooiste”, jubelde een dolblije WAVV-supporter richting de van het veld strompelende, maar een van oor tot oor stralende ‘matchwinner’ Jansen. ,,Op zulke kansen blijf ik de hele wedstrijd loeren en gelukkig kwam er toch nog een.” Aan ‘het moment van de wedstrijd’ ging een splijtende steekpass van de ingevallen ex SKV-er Tom Onbelet vooraf. ,,Ik zag hem komen en dan is het vervolgens koel blijven. Als die bal er dan invliegt geeft dat een onbeschrijflijk mooi gevoel. Omdat ik hard in botsing kwam met hun keeper (Dennis van de Berg, DM) moest ik het juichen uitstellen, maar de vreugde was er uiteindelijk niet minder om. De knie is nog wel pijnlijk, maar ernstig is het niet.” 

Jansen was vorige week ook al belangrijk toen hij eveneens verantwoordelijk was voor de enige treffer in het duel met hekkensluiter Juliana’31. ,,Ik moet hem even knuffelen hoor!’, onderbrak WAVV-trainer Moslin Adnane Jansens volgende analyse. Ook op Adnanes gezicht stond een stralende lach ‘gebeiteld’. ,,Vorige week speelden we ook niet echt geweldig”, vervolgde Jansen. ,,Maar wat geeft het, als je zulke wedstrijden ook maar wint, dan is dat alleen maar genieten. Het zijn twee belangrijke overwinningen. Twee goals die ‘zomaar’ zes punten opleverden, waardoor we, en dat als promovendus, ‘gewoon’ op de derde plaatst staan en achter ESA, die zeker kampioen gaat worden, tweede in de tweede periode. Wie had dat aan het begin van het seizoen gedacht. Je hoopt het natuurlijk wel, maar als je dit vooraf tegen mij had gezegd, had ik je uitgelachen. Gelukkig kan ik je nu alleen maar toelachen. Dit is echt genieten.” Genieten deed SKV-trainer Jan Gaasbeek allerminst. ,,Zo kan je een 0-0 wedstrijd toch nog verliezen”, somberde de vertrekkend trainer. ,,Het was een saaie derby, die de gelukkigste ploeg heeft gewonnen. Toch had ik heel graag die gelukkigste willen zijn. Natuurlijk kan je mopperen over het ten onrechte afgekeurde doelpunt van Tijmen (Remijnse, DM), maar als het dan zo kort voor tijd nog 0-0 staat, moet je dat punt koesteren. Helaas lukte ons dat niet.” De stemming in ‘het andere kamp’ was vanzelfsprekend wat anders. ,,Je hoort het”, verwees Adnane naar de feestmuziek die uit ‘zijn’ kleedkamer galmde. ,,Ik ben trots op mijn jongens. Zij zijn tot het laatste moment blijven strijden en zijn daarvoor beloond. Heerlijk!”