Steeds weer die Muur, die is zo zwaar

WAGENINGEN ‘Pittig’, ‘zwaar’, ‘altijd weer die Muur’, ‘Supermooi rondje’. Zomaar een aantal ‘finish-kreten’ na afloop van de diverse wielerdiscplines van renners, rensters en wielrenners in spé, die deelnamen aan de Wageningse wielerklassieker ‘de Wageningse Muur’, die alweer voor de 36e keer de scherprechter was in de strijd om winst of verlies. Maar ondanks ‘de venijnige hobbel’ waren alle deelnemers er het aan de finish roerend met elkaar eens: ‘Hier willen we heel graag rijden en hier gaan we zeker weer terugkomen’.

Die uitspraken doen Maurits van Veen, voorzitter van de Stichting Wageningse Muur, glimmen van trots. ,,Dat horen we als organisatie natuurlijk graag. Dan heb je toch eer van je werk, hoewel het natuurlijk geen werk is. We, het bestuur en al die vrijwilligers, doen het met heel ons (wieler) hart en ziel. Een mooie koers neerzetten in deze prachtige omgeving en dat is ons ook, zeker gezien al die positieve reacties die we alweer hebben gekregen, weer ‘aardig’ gelukt.”

Het woordje ‘aardig’ mag de voorzitter best vervangen door ‘geweldig’. Dat was ook een van de eerste woorden die bij de winnares van het Vrouwencriterium, Vera Tieleman, over de lippen kwam. De inwoonster van Nijmegen versloeg in een vlammende sprint al haar concurrentes. ,,Ik voelde in de laatste paar ronden, dat ik best goede benen had vandaag”, aldus de glunderende winnares. ,,Onderaan de Muur heb ik nog een keer wat extra gas gegeven en dat bleek voldoende te zijn voor de winst. Ik had op de streep zelfs nog tijd om te juichen.” Het was voor Vera de eerste keer dat ze daadwerkelijk de Muur ‘beklom’. ,,Ik train hier wel vaak, kwam er dan wel vlak langs, maar dat gaat snel veranderen. Ik ga ‘de Muur’ zeker in mijn trainingsschema’s opnemen, die beklimmingen maken je sterker.” Of ook Vladyk (8) en Ivan (10), de twee Oekraïense jongens, die zich hadden ingeschreven voor de Dikke Banden Race dat gaan doen is nog niet helemaal zeker. Wel straalde het duo voor de start het nodige zelfvertrouwen uit: ,,Wij gaan winnen”, klonk het eensluidend. ,,Ik fiets best wel veel”, vervolgt Ivan, die evenals zijn vriendje de Oekraïnse vlag op zijn shirt en op de fiets droeg. ,,Samen met vriendjes in onze buurt.” Winnen deden ze uiteindelijk niet, maar genoten hadden ze wel. ,,Het was zwaar, maar ik vond het wel heel leuk.” Hij wilde ook volgend jaar weer meedoen, maar op de vraag of hij ook echt wielrenner wilde worden was hij duidelijk: ,,Nee, want ik wil voetballer worden.” Jeroen van Krimpen (24) heeft de keuze, wielrenner zijn, al gemaakt. Gehuld in het shirt van het Dutch Food Valley Cycling Team was hij de sterkste in de categorie Amateurs, Belofte, Elite en Professional-B Heren. In de Sportklasse Heren gingen de bloemen en de champagne naar Marten Koster. Ook hij was lyrisch over het parcours. ,,Gevarieerd, maar superzwaar. Vlak voor de laatste ronde zat ik eigenlijk al ‘kapot’, maar had toch nog wat reserves over voor de laatste sprint. Geweldig, dat ik deze mooie koers heb kunnen winnen.”